Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Κυριακή, Ιουλίου 28, 2013

Αρχιμ. Ανανίας Κουστένης, Ψυχές με χωρητικότητα ουρανού



Απόσπασμα από το βιβλίο του αρχιμανδρίτη Ανανία Κουστένη «Θερινό συναξάρι», τόμος Β’, των εκδόσεων Ακτή, το οποίο περιέχει απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του γνωστού λόγιου γέροντα για τους αγίους του καλοκαιριού.
Του αρχιμανδρίτη π. Ανανία Κουστένη
28 Ιουλίου
Οι Άγιοι ένδοξοι απόστολοι και διάκονοι Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων και Παρμενάς
Πάμε, τώρα, στις 28 του μηνός Ιουλίου, εορτάζουν, λοιπόν, τέσσεροι από τους επτά διακόνους. Πρόχορος, Νικάνωρ, Τίμων και Παρμενάς. Αυτοί πήγαν στα διάφορα μέρη της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας. Ήταν ελληνισταί διάκονοι. Ο Μέγας Αλέξανδρος είχε κάνει την οικουμένη ελληνική. Είναι όλα αυτά ελληνικά ονόματα, παρότι αυτοί ήσαν Εβραίοι, κατά τεκμήριο. Λοιπόν. Κι εκήρυξαν σε πολλά μέρη της οικουμένης το λόγο του Θεού. Και εκοιμήθησαν εν Κυρίω. Και ωφέλησαν τόσο πολύ. Γι’ αυτό και η Εκκλησία τους μνημονεύει.

Και έχουν και μία σχέση κι αυτοί με τον παπα-Πλανά. Γιατί στις 28 Ιουλίου 1879, στο ναό Μεταμορφώσεως της Πλάκας, ο παπα-Νικόλας Πλανάς, ο μετά ταύτα Άγιος Νικόλαος Πλανάς, εχειροτονήθη διάκονος. Και το σημειώνει επάνω σε μία εικόνα. Και τους αγαπούσε αυτούς τους αγίους και τους λειτουργούσε. Τι ωραίοι οι διάκονοι αυτοί της αρχαίας ελληνικής Εκκλησίας! Τι υπέροχοι και τι δυνατοί! Και πού δεν πήγαν και πού δεν έφτασαν και τι δεν πρόσφεραν! Κι η Εκκλησία τους τιμά, λοιπόν, και τους εορτάζει και τους βάζει πρεσβευτάς και τους έχει εμπνευστάς και στο δικό μας βίο.
28 Ιουλίου
Η Οσία Ειρήνη, ηγουμένη της Μονής Χρυσοβαλάντου
Την ίδια μέρα, γιορτάζει και μία πολύ μεγάλη και γνωστή αγία. Στα Βυζαντινά χρόνια έζησε και έδρασε, στον 9ο αιώνα, επί Θεοφίλου του Εικονομάχου. Είναι η Αγία και Οσία Ειρήνη η Χρυσοβαλάντου. Η αρχόντισσα της Καππαδοκίας. Που ερχότανε, η αδελφή της είχε πάρει τον αδελφό της Αγίας Θεοδώρας της Αυγούστας, τον λεγόμενο Βάρδα, που διοικούσε, σχεδόν, αυτός, και λέει, λοιπόν, και στην Ειρήνη που έμενε στην Καππαδοκία: «Έλα δω, να σε δώσω σ’ έναν άρχοντα». Κι αυτή κίνησε, λοιπόν, απ’ την Καππαδοκία κι ερχότανε στην Κωνσταντινούπολη. Πριν πάει, όμως, να παρουσιαστεί στην αδελφή της και στους υπόλοιπους, πέρασε απ’ τη Μονή της Χρυσοβαλάντου ή του Χρυσοβαλάντου. Ήταν στην Κωνσταντινούπολη, είχε αμέτρητες μονές και εκκλησίες η Κωνσταντινούπολη, αμέτρητες, αμέτρητες! Οι πιο πολλές ήσαν αφιερωμένες στη Κυρία μας Θεοτόκο, μετά στον Χριστό, στον Αρχάγγελο Μιχαήλ και στους υπόλοιπους αγίους και αποστόλους.
Εκεί, λοιπόν, καθώς μπήκε στην εκκλησία, η ψυχή της γέμισε. Ξέχασε όλα. Ξέχασε πού πήγαινε. Ξέχασε τι ήθελε να κάνει. Κι έμεινε. Την αναζήτησαν, την έψαξαν, την βρήκαν, λέει: «Τώρα, ο Θεός μ’ έστειλε εδώ. Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε Θεός κελεύει. Εσείς άλλα θέλατε και άλλα ήθελα κι εγώ. Αλλά ο Κύριος άλλο ηθέλησε». Κι έμεινε εκεί η αγία και ασκήθηκε. Γέμισε με χάρη. Ήταν υπέροχη και μεγάλη ψυχή. Απέκτησε αρετή. Είχε ταπείνωση μεγάλη, και προπαντός αγάπη προς τον Θεό ακένωτη και αγάπη στους ανθρώπους. Και στις αδελφές εκεί, τις οποίες διακονούσε όλες, μικρές και μεγάλες, στο όνομα τού Χριστού. Και η ηγουμένη, πριν κοιμηθεί, ανέθεσε στην Ειρήνη την ηγουμενία. Εκείνη δεν θέλησε. Αλλά επέμεναν όλες και ακολούθησε. Κι ήταν πια υπόδειγμα. Τώρα διπλασίασε τους αγώνες της και τα υπόλοιπα και νουθετούσε και οδηγούσε τις αδελφές στην οδό της σωτηρίας. Αλλά και όχι μόνο αυτό. Και πολλούς επίσημους από την Κωνσταντινούπολη και ανεπίσημους, συμβούλευε, οδηγούσε και φρόντιζε. Γι’ αυτό και όταν εκοιμήθη, 28 Ιουλίου, εκοιμήθη τον 9ο αιώνα, δεν αναφέρει ακριβώς τον χρόνο, έτρεξαν όλοι και την εκήδεψαν, κληρικοί, μοναχοί και λαϊκοί.
Και ξέχασα να πω ότι η αγία είχε χάρισμα προορατικό, έτι ζώσα, και θαυματουργούσε. Και έβγαζε δαιμόνια. Και φώτιζε ανθρώπους. Γι’ αυτό κι η χριστιανική Εκκλησία ποτέ, ποτέ δεν την ξέχασε. Κι εδώ στην Αθήνα, στη Λυκόβρυση, με το παλαιό ημερολόγιο, υπάρχει το ωραίο και υπέροχο μοναστήρι της, που προστρέχουν τόσοι πιστοί και λαβαίνουν μεγάλη βοήθεια. Και μετά θάνατον, λοιπόν, η αγία εθαυματουργούσε και θαυματουργεί. Αυτός είν’ ο Χριστός. Αυτή είν’ η πίστη. Αυτή είν’ η Εκκλησία. Που δέχεται κοντά Του και καλεί τις μεγάλες ψυχές, που ’χουν χωρητικότητα ουρανού.

πηγή  Μακεδονία,28/07/2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...