Ο ΑΓΙΟΣ ΓΑΒΡΙΗΛ ΜΙΛΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ.

Η ΑYTΟΚΤΟΝΙΑ

Σωστά επιτρέπει η Εκκλησία να κάνουμε καλοσύνες για την ψυχή του αυτόχειρα. Δεν πρέπει όμως οι ιερείς να τον μνημονεύουν στη Θεία Λειτουργία, γιατί μνημόσυνο στη Λειτουργία σημαίνει ένωση με τον Θεό. Αν ο άνθρωπος φεύγει από αυτή τη ζωή χωρίς να έχει εξομολογηθεί και πλυθεί από τις αμαρτίες του, θα βασανίζεται πιο πολύ πλησιάζοντας στον Θεό. Όπως τα μυρμήγκια, που αν πλησιάσουν τον ήλιο θα καούν.

 Αν κάποιος άνθρωπος που είναι ψυχικά άρρωστος ή δεμένος με μάγια αυτοκτονήσει, ελεείται από τον Κύριο, επειδή τον θεωρεί θύμα του Πονηρού. Αν όμως ο άνθρωπος συνειδητά αυτοκτονήσει, τότε οδεύει προς την Κόλαση. Γι' αυτούς δεν κάνει να προσεύχεσαι. Μόνο να κάνεις καλοσύνες στ' όνομα τους, οι οποίες θα βοηθήσουν την ψυχή τους. Οι ελεημοσύνες και οι καλές πράξεις είναι ικανές να τους ελευθερώσουν από τα δεσμά της Κόλασης.

Μια γυναίκα, της οποίας ο γιος είχε πεθάνει από μάγια, πήγε απαρηγόρητη στον π. Γαβριήλ. Είχε αυτοκτονήσει πέφτοντας από το μπαλκόνι. Αφού του διηγήθηκε τα πάντα, ο π. Γαβριήλ της απάντησε αυστηρά:

—        Αφού βρήκες στο σπίτι ένα μαύρο αντικείμενο και σ' έβαλε σε υποψίες, -γιατί δεν το πέταξες; Aυτά ήταν μάγια. Μετά, που έτρεχες τον γιο σου στους μάγους για να τον βοηθήσουν τάχα να λυθεί από τα μάγια, δεν ήξερες ότι θα πάθαινε χειρότερα; Αυτές είναι δουλειές του Πονηρού κι εσύ μόνη σου κατέστρεψες τον γιο σου. Ταυτόχρονα τον πήγαινες και στην εκκλησία. Αφού ξέρεις πως δεν μπορείς να είσαι υπηρέτης δύο αφεντάδων. Ή στο έναν θα υπακούς ή στον άλλον. Αν έφερνες τον γιο σου σε μένα, τότε μεταξύ μας θα βρισκόταν ο Χριστός και δεν θα γινόταν τίποτα.

Έπειτα όμως την παρηγόρησε, λέγοντας της:

—        Μη φοβάσαι. Μακάρι να ήμουν κι εγώ εκεί που είναι τώρα ο γιος σου. Εκείνος είναι πληγωμένος από τον Πονηρό. Και από τον άνθρωπο που έχασε τα λογικά του ο Θεός δεν θα ζητήσει λόγο για τις αμαρτίες του.

πηγή

ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ 60.000 ΕΥΡΩ ΓΙΑ ΤΗΝ “ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΗ” ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

60.000 ΕΥΡΩ ΑΠΟΖΗΜΙΩΣΕΙΣ 
ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΒΑΛΟΥΝ ΤΟΥΡΚΟΦΩΝΕΣ ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ
[ΤΗΣ ΘΡΑΚΗΣ], 
ΠΟΥ ΣΥΚΟΦΑΝΤΗΣΑΝ ΤΗΝ Χ. ΝΙΚΟΠΟΥΛΟΥ

Τοῦ Σταύρου Φανφάνη
ἐφημ. «Ο ΧΡΟΝΟΣ»

.            Ὅλα ξεκίνησαν ἀπὸ ἰδιαίτερα δηκτικὰ καὶ συκοφαντικὰ δημοσιεύματα ποὺ ἀνέφεραν ὅτι «ἡ ἐκπαιδευτικὸς Χαρὰ Νικοπούλου ἔβαλε στὰ μικρὰ παιδιὰ νὰ γράψουν τὴν λέξη Θεὸς καὶ νὰ ζωγραφίσουν τὴν μορφή του, κάτι ποὺ ἀπαγορεύεται αὐστηρὰ στὸ Ἰσλάμ.
.            Ὑπῆρξε ἕνας καταιγισμὸς κατηγοριῶν μέσα ἀπὸ μία ἐπίθεση, ἡ ὁποία ὅμως στὴν πορεία ἀποδείχθηκε δίχως κάποιο ἔρεισμα, δὲν βασιζόταν σὲ ἀληθινὰ περιστατικὰ καὶ ὁ σχολιασμὸς ἐκτὸς ἀπὸ κακεντρεχὴς ἦταν καὶ ἄκρως συκοφαντικός.
.            Ἡ Χαρὰ Νικοπούλου ἀντέδρασε νομικά, προσέφυγε στὴν δικαιοσύνη, ἔδωσε τὸ περιθώριο τῆς ἀποκατάστασής της διὰ τοῦ Τύπου καὶ ὅταν δὲν ὑπῆρξε ἡ παραμικρὴ κίνηση ἀνθρώπινης ἀντιμετώπισης, ἄσκησε ἀγωγὲς καὶ δικαιώθηκε.
.            Οἱ ἀγωγὲς στράφηκαν κατὰ τῆς ἐφημερίδας «Γκιουντὲμ» μὲ κατηγορουμένους τὴν Χουλιὰ Ἐμίν  καὶ τὸν Τζεμὶλ Καπζὰ  καὶ κατὰ τῆς ἐφημερίδας  «Μιλλὲτ» μὲ κατηγορούμενο τὸν Τζεγκὶς Ὀμὲρ καὶ τὴν Μιλλὲτ Media O.E. ποὺ τὴν πρωτοχρονιὰ τοῦ 2010  ἀναφερόταν στὴν δασκάλα τοῦ Μεγάλου Δερείου λέγοντας ὅτι στὴν περίοδο τῶν διακοπῶν τοῦ μειονοτικοῦ σχολείου μεταξὺ ἄλλων ἔβαλε ὡς ἐργασία στὸ σπίτι τὴν ἀντιγραφὴ τῆς λέξης «Θεὸς» καὶ τὴν ἀπεικόνισή του. Στηλίτευαν τὴν ἐνέργεια τῆς κ. Νικοπούλου λέγοντας ὅτι θὰ ἔπρεπε νὰ μετανιώσει καὶ νὰ τιμωρηθεῖ παραδειγματικὰ  παίρνοντας ὡς δεδομένο αὐτὸ τὸ γεγονός.

 ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΗΤΑΝ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

 .            Ἀποδείχθηκε σὲ πρῶτο ἀλλὰ καὶ σὲ δεύτερο βαθμὸ κατὰ τὴν ἐκδίκαση τῶν ὑποθέσεων ὅτι καμία ἐργασία μὲ τέτοιο περιεχόμενο δὲν εἶχε δοθεῖ, ἁπλὰ στὶς 7 Δεκεμβρίου ποὺ διδασκόταν τὰ παιδιὰ τὸ γράμμα «Θ» εἶχε δοθεῖ ὡς ἐργασία ἡ ἀντιγραφὴ τῶν λέξεων «θάλασσα, Θεός, Θησαυρὸς καὶ θρανίο» στὰ καθήκοντα τῆς ἑπόμενης μέρας! Πρωτόδικα ἀποδείχθηκε ὅτι τὸ γεγονὸς ποὺ ἀναφερόταν στὰ δημοσιεύματα ἦταν ἀπόλυτα ψευδὲς καὶ ἐπιβεβαιώθηκε καὶ μὲ τὶς ἀποφάσεις τοῦ Ἐφετείου ποὺ ἐκδόθηκαν στὶς 22 Μαρτίου τοῦ 2013 μειώνοντας ἁπλὰ τὶς οἰκονομικὲς ἀξιώσεις τῆς προσφεύγουσας.
.            Ὁ δικηγόρος τῆς ἐκπαιδευτικοῦ Εὐτύχιος Νικόπουλος σχολιάζοντας στὸ «Χ» τὸ περιεχόμενο τῶν ἀποφάσεων τοῦ Ἐφετείου τόνισε: «Ἡ ἔκδοση τῶν ἀποφάσεων τοῦ πολιτικοῦ Ἐφετείου Θράκης, ἦρθε νὰ ἐπιβεβαιώσει τὸ πρωτοδίκως ἀναγνωρισθὲν ψεῦδος καὶ κατασκευασμένο τῶν δημοσιευμάτων, ποὺ στόχο εἶχαν νὰ πλήξουν τὴν τιμὴ τὴν ἀξιοπρέπεια καὶ τὸ ποικιλοτρόπως ἀναγνωρισθὲν ἔργο τῆς Χαρᾶς Νικοπούλου ἐπιβεβαιώνοντας καὶ σὲ δεύτερο βαθμὸ τὴν συκοφαντικὴ δυσφήμιση διὰ τοῦ Τύπου. Ἀποτελεῖ δικαίωση ἠθικὴ γιὰ τὴν ἴδια τὴν Χαρὰ κι ἔμμεση ἀναγνώριση ὅτι τὸ λειτούργημά της τὸ ἀσκεῖ μὲ εὐσυνειδησία, ἀπόλυτο αἴσθημα ἐκπαιδευτικοῦ καὶ ἐθνικοῦ καθήκοντος, χωρὶς νὰ ξεφεύγει ποτὲ ἀπὸ τὰ νόμιμα.
.            Οἱ ὅποιες προσπάθειες σπιλώσεως τοῦ ὀνόματός της καὶ τοῦ ἔργου της κατέπεσαν πανηγυρικῶς καὶ οἱ συκοφάντες θὰ πρέπει νὰ σεβαστοῦν τὶς δικαστικὲς ἀποφάσεις συμμορφούμενοι μὲ αὐτές».
.            Ἡ ἀξίωση ποὺ ἐπιδικάστηκε γιὰ τὴν ἐφημερίδα  «Γκιουντὲμ»  εἶναι 30.000 εὐρὼ  κι ἐνῶ ἔγινε προσπάθεια ἐπικοινωνίας μὲ τὸν δικηγόρο Χαλὴλ Μουσταφᾶ, δὲν ὑπῆρξε κάποια ἀπάντησή του. Ὅπως προέκυψε, δὲν ὑπάρχει οὔτε ἕνα εὐρὼ σὲ καταθέσεις καὶ περιουσιακὰ στοιχεῖα, οὔτε ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα Μιλλὲτ στὴν ὁποία ἐπιδικάστηκε τὸ ποσὸ ἐπίσης τῶν 30.000, ἐνῶ θὰ ἀσκηθεῖ ἀναίρεση γιὰ 60.000 εὐρώ. Ὑπενθυμίζουμε ὅτι ἡ ἐφημερίδα «Μπιρλὶκ» καὶ ὁ ἐκδότης τῆς Ἰλχὰν Ταχσὶν γιὰ τοῦ ἴδιου περιεχομένου δημοσίευμα εἶχε ζητήσει δημόσια συγγνώμη κι ἔτσι παύθηκε ἐκείνη ἡ ἀγωγή.
.            Οἱ συγκεκριμένες ὅμως δύο ἐφημερίδες καὶ οἱ ὑπεύθυνοί τους ἀπέφυγαν τὴν διαλλακτικὴ ὁδό, ἐμμένοντας στὰ δημοσιεύματά τους ποὺ ἐπιχείρησαν νὰ ποῦν ὅτι ἦταν «ἁπλὴ ἀναπαραγωγὴ κειμένων τοῦ διαδικτύου» κάτι ποὺ οὐδέποτε ἐπιβεβαιώθηκε.

ΣΤΟN ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΟΚΡΑΤΗΣΗ

.            Ἡ ὁδὸς πλέον εἶναι μονόδρομος, ἀφοῦ σύμφωνα μὲ τὰ ἔνδικα μέσα προβλέπεται σὲ περίπτωση μὴ καταβολῆς τῶν οἰκονομικὰ ἐπιδικασθέντων ποσῶν, ἡ προσωποκράτηση. Οἱ  κατηγορούμενοι ἀντὶ νὰ σπεύσουν νὰ ἀποκαταστήσουν τὴν τρωθεῖσα τιμὴ τῆς κ. Νικοπούλου, ἐπιχείρησαν νὰ φουντώσουν καὶ νὰ παραπλανήσουν τὴν ὅλη εἰκόνα μιλώντας γιὰ διώξεις τοῦ Τύπου, γιὰ προσπάθεια φίμωσης, ὑπῆρξε κινητοποίηση δημοσιογράφων, δίνοντας διάσταση στὸ θέμα ἐνῶ κάπως ἔτσι ἀναμένεται νὰ κινηθοῦν καὶ ὅταν δοῦν ὅτι θὰ ὁδηγηθοῦν στὴν φυλακὴ πληρώνοντας τὸ τίμημα τῆς πράξης τους, ὅπως προβλέπεται μέσα ἀπὸ τὸ νομικό μας πολιτισμό.
.            Ἤδη γίνονται κινήσεις, ὅπως πληροφορούμαστε, σὲ πολλὰ ἐπίπεδα γιὰ νὰ ἀποφευχθεῖ κάτι τέτοιο, ἐνῶ ὅπως εἶναι γνωστὸ γιὰ τὰ οἰκονομικῆς φύσης ἐγκλήματα οἱ φυλακὲς ποὺ δέχονται κατηγορουμένους εἶναι ὁ Κορυδαλλός, τὸ γυναικεῖο καὶ ἀνδρικὸ τμῆμα.

Πηγή: xronos.gr

Πηγή

Ομιλία Πρωτ. Παναγιώτη Δ. Ρούβαλη: «Περι Σκανδάλου»

Μια ομιλία με θέμα «Περί Σκανδάλου» από το πρωτ. Παναγιώτη Ρούβαλη. Είναι πολύ ωφέλιμη και διαφωτιστική καθώς και επίκαιρη όσο ποτέ.... Πως πρέπει εμείς οι Χριστιανοί να αντιμετωπίζουμε τα σκάνδαλα; 

 πηγή

«Μαγειρικὴ καὶ νηστεία»

Ἄρθρο τοῦ μοναχοῦ Μωυσῆ Ἁγιορείτη

Εἶναι καιρός τώρα πού στά περίφημα κανάλια τῆς ἑλληνικῆς τηλοψίας ἀφιερώνονται πολλές ὧρες στή μεγάλη τέχνη τῆς μαγειρικῆς. Πολυτελεῖς, καλοφωτισμένες κουζίνες, μέ ἀκριβά μαγειρικά σκεύη, μόνιμα χαμογελαστά πρόσωπα γυναικῶν καί ἀνδρῶν, μεσόκοπων καί νέων μέ λουλουδάτες ἤ ἄσπρες ποδιές καί σκούφους, ἀστειάκια συνήθως ὄχι ἔξυπνα καί ἐκεῖνα τά ἀτέλειωτα φαιδρά ὑποκοριστικά καροτάκια, σαλτσοῦλες, ψαράκια, κρεατάκια καί λοιπά. 

Μάλιστα οἱ συνταγές τους εἶναι πολλές φορές λίαν δαπανηρές καί σπάνιες. Προέρχονται ἀπό διάφορες μακρινές χῶρες, ξένες, ἀπό τήν ἁπλή, ὡραία καί ὑγιεινή γνωστή μεσογειακή δίαιτα. Σέ μία ἐποχή δύσκολη, σάν τή δική μας, νά παρουσιάζονται καθημερινά λαχταριστοί ἀστακοί, γαρίδες, κρέατα φερμένα ἀπό μακριά, ἀποτελεῖ μία ὀδυνηρή πρόκληση. Ὅταν οἱ συνάνθρωποί μας δέν ἔχουν οὔτε τόν ἄρτο τόν ἐπιούσιο, ξενίζει αὐτή ἡ πολυδάπανη καί πολυποίκιλη παρουσίαση ἐδεσμάτων γαργαλιστικῶν.

Μερικοί φαίνεται ζοῦν γιά νά τρῶνε. Σέ αὐτούς ἀπευθύνονται; Κάθονται ἄνθρωποι ὅλη τή μέρα καί ἀντιγράφουν ὅλες αὐτές τίς σύνθετες συνταγές; Φαίνεται πώς ὑπάρχει ἕνα τέτοιο φιλοθεάμον κοινό πού ἐνδιαφέρεται καί γι' αὐτό καί βέβαια συνεχίζονται οἱ ἐκπομπές αὐτές. Τήν ἴδια περίοδο κυκλοφορεῖ...
ἕνα πλῆθος βιβλίων - τσελεμεντέδων ἐπίσης πανάκριβων, μέ ἰλουστρασιόν χαρτί, πολλές ἔγχρωμες φωτογραφίες καί καλλιτεχνικά δεσίματα. Μάλιστα κυκλοφοροῦν καί ἀρκετά βιβλία μέ νηστίσιμες συνταγές γιά τά ὁποία ἔχω μία μικρή ἐπιφύλαξη.

Βρισκόμαστε σέ περίοδο νηστείας πρίν τά Χριστούγεννα. Πάντοτε πρίν τίς μεγάλες ἑορτές τῆς Χριστιανοσύνης ἔχουμε νηστεία ὡς προετοιμασία. Ἡ νηστεία τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας εἶναι πάντοτε συνδυασμένη μέ τή λιτοφαγία καί τήν ὀλιγοφαγία. Ἄν εἶναι νά τρώει κανείς γαρίδες, καραβίδες, χαβιάρια καί ἀστακούς καλύτερα νά μή νηστεύει. Ἡ νηστεία ὅμως, ὅπως λέει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, θά πρέπει νά εἶναι λιτή, φτωχή καί ἁπλή καί τά χρήματα πού κερδίζουμε μή χρησιμοποιώντας πολυδάπανες τροφές, νά γεμίζουν μέ τίς ἀπαραίτητες τροφές τίς κοιλιές τῶν πεινασμένων. Ἡ νηστεία λοιπόν συνδυάζεται μέ τήν ἐλεημοσύνη καί τήν προσευχή.

Ὅταν ὁ ἄνθρωπος θά φάει βαριά καί πολύ, θά κουβεντιάσει πολύ καί θά κοιμηθεῖ πολύ. Ἡ μία παραχώρηση φέρνει τήν ἄλλη. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος θά φάει μέτρια θά βρίσκεται σέ μία μεγαλύτερη ἐγρήγορση, θά ἐλέγχει τίς σκέψεις του, θά συλλαμβάνει τούς λογισμούς του καί θά περιορίζει τή φαντασία του. Δέν νηστεύουμε γιά νά ἔχουμε καλή ὑγεία καί ὡραία σιλουέτα, ἄσχετα ἄν βοηθᾶ κάποτε καί σέ αὐτά. Νηστεύουμε γιατί εἶναι ἐντολή Θεοῦ, γιατί εἶναι τό μόνο πού μπορεῖ νά προσφέρει ὁ ἄνθρωπος στόν Θεό, γιατί εἶναι μία ἑκούσια προσφορά, στέρηση τῆς τελικά ἐπώδυνης ἡδονῆς.

Ὁ καθηγητής κ. Α. Καφάτος ἔχει πεῖ πώς ἄν τηρούσαμε ἐπακριβῶς τίς καθιερωμένες νηστεῖες τῆς ἐκκλησίας θά εἴχαμε σαφῶς καλύτερη ὑγεία. Ἡ πολυφαγία, ἡ καθημερινή κρεοφαγία, ἡ τροφή μέ πολλά λιπαρά δημιουργεῖ σοβαρά προβλήματα στήν ὑγεία. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος νηστεύει ἔχει πιό καθαρό νοῦ καί μπορεῖ νά προσεύχεται καθαρότερα καί καλύτερα. Ἡ νηστεία εἶναι ἕνα μέρος τῆς ἀσκήσεως τοῦ πιστοῦ. Ἡ νηστεία ἀπό μόνη της δέν σημαίνει τίποτε. Οἱ φτωχοί νηστεύουν θέλοντας καί μή. Ἄν ὅμως στενοχωροῦνται γι' αὐτό γκρινιάζουν, ἄγχονται, νευριάζουν καί γίνονται κακοί, χάνουν τόν "μισθό" τους.

Ἐπανερχόμενος στά τηλεοπτικά μαγειρέματα θυμᾶμαι καί κάποια ἄλλα μαγειρέματα ὑποκρισίας, δολοπλοκίας, διπλωματίας καί ἀπάτης, ὑποστηρίζοντας τούς δικούς μας καί ἄς εἶναι ἀχρεῖοι καί ἀνάξιοι. Βρέθηκα στό σπίτι τῆς ἀδελφῆς μου στήν Ἀθῆνα καί παρακολούθησα αὐτόν τόν μυρωδάτο ὁλοήμερο πόλεμο σκόρδου, κρεμμυδιοῦ, βαλσάμικου, καρυκευμάτων καί σαλτσῶν ἀλλά καί περίεργων σαλατῶν καί γλυκῶν καί κουράστηκα πολύ.

Ἔλεγε ἕνας γέροντας πώς γίνεται ἕνας μεγάλος πόλεμος γιά λίγα ἑκατοστά, ὅ,τι καταλάβει ἡ γλῶσσα, ὁ οὐρανίσκος καί ὁ λάρυγγας. Μετά καμία αἴσθηση. Ἄν φᾶς πολύ θά ἔχεις στομαχόπονο κι ἄν δέν πάρεις σχετικά φάρμακα σίγουρα θά θέλεις ἀναψυκτικά - χωνευτικά. Ἕνας ἅγιος εἶπε τό κρασί δέν εἶναι ἁμαρτία ἀλλά ἡ μέθη. Σέ ὅλα χρειάζεται μέτρο, διάκριση καί προσοχή.

πηγη

Αρχιμ. Γερβάσιος Ιωαν. Ραπτόπουλος, Λογισμοί πλεονεξίας

ΛΟΓΙΣΜΟΙ ΠΛΕΟΝΕΞΙΑΣ

«Πας...πλεονέκτης, ος έστιν ειδωλολάτρης, ουκ έχει κληρονομίαν εν τη βασιλεία του Χριστού και Θεού» (Εφεσ.5, 5)

Οι λογισμοί πλεονεξίας προσβάλλουν πολλούς ανθρώπους. Και μεγάλους και μικρούς. Και άνδρες και γυναίκες. Και τους προσβάλλουν θανάσιμα, γιατί η πλεονεξία οδηγεί τον άνθρωπο στο άγχος. Στο μαρασμό. Στην αρρώστια. Στο θάνατο. Και είναι ασταμάτητοι οι λογισμοί της πλεονεξίας. Και σφοδροί. Σαν καταρρακτώδης βροχή, σαν θύελλα, πλήττουν τον εγκέφαλο του ανθρώπου. Και τότε σκοτίζεται το μυαλό του. Έτσι, σκοτισμένος πια, ο πλεονέκτης μεταχειρίζεται όλα τα ανέντιμα μέσα για να κορέσει το πάθος του. Αν το κορέσει ποτέ...

Μεταχειρίζεται:

* Την κλοπή

Με τον τίμιο ιδρώτα, με την τίμια εργασία, τα κέρδη είναι λίγα πάντα. Είναι τόσα, όσα φτάνουν να ζήσει άνετα ο άνθρωπος. Αλλά εδώ, με τον πλεονέκτη, δεν είναι αυτό το θέμα. Δεν τον ενδιαφέρει να ζήσει απλά, άνετα. Αυτός θέλει να πλουτίσει. Θέλει να συσσωρεύσει πολλά υλικά αγαθά. Να κάνει σωστό πύργο Βαβέλ υλικών αγαθών.Αλλά κάτι τέτοιο με έντιμη εργασία αποκλείεται να γίνει. Έτσι αναπόφευκτα καταλήγει στην κλοπή. Κλέβει όποιον μπορεί και όσα μπορεί. Οίκτο δεν έχει, γιατί τον οίκτο τον σκότωσε η πλεονεξία. Μικρό παιδί ο πλεονέκτης κλέβει μικροπράγματα. Σαν μεγαλώσει όμως! Τότε πια κλέβει ολόκληρες περιουσίες. Η πορεία του πλεονέκτη είναι γνωστή. Από κλοπή σε κλοπή. Από απάτη σε απάτη. Από αδικία σε αδικία. Από δόλο σε δόλο. Από πλαστογραφία σε πλαστογραφία. Από ρουσφέτι σε ρουσφέτι. Ατέλειωτη η ανέντιμη και δόλια πορεία του. Μια πορεία που στο τέλος θα τον οδηγήσει για πάντα μακριά από το Θεό. Στην κόλαση.

* Τη νοθεία

 Πάντα κάποια εργασία επιτελεί ο πλεονέκτης. Πολλές φορές μάλιστα κάνει πολλές και ποικίλες εργασίες. Σφυροκοπούμενος όμως διαρκώς από τους καυτούς λογισμούς της πλεονεξίας, μεταχειρίζεται τη νοθεία. Νοθεία στα τρόφιμα. Νοθεία στο λάδι. Νοθείαστο γάλα. Νοθεία στο κρασί. Νοθεία στα υλικά. Νοθεία στις κατασκευές. Νοθεία όπου μπορεί και όσο μπορεί. Αρκεί να μαζέψει πολλά χρήματα. Να αποκτήσει πολλά σπίτια. Πολλά αυτοκίνητα.

 Αδελφές ψυχές,

   Θυμάστε τον πλεονέκτη της παραβολής; Εκείνον τον άφρονα πλούσιο; Θυμάστε το τραγικό του τέλος; Ε, τότε, δεν μένει παρά να εντείνετε την αντίδραση στους λογισμούς της πλεονεξίας και να τους νικήσετε. Και θα τους νικήσετε. Ο Χριστός θα σας βοηθήσει.

πηγή

-Πνευματικοί προβληματισμοί Πρόσεχε τις παγίδες (Από το ομώνυμο βιβλίου του Αρχιμ. Γερβασίου Ιωαν. Ραπτοπούλου )

Γονείς, στρώστε συχνά το οικογενειακό τραπέζι!

Γράφει ο Καθηγητής Γιώργος Πιπερόπουλος

Περνάμε, αναμφίβολα, δύσκολες οικονομικά εποχές με τριάντα σχεδόν τοις εκατό ανέργους άνδρες και γυναίκες και διπλάσιο ποσοστό νεολαίας Περνάμε, αυτό μετράει διαχρονικά ακόμη περισσότερο κατά την ταπεινή μου γνώμη, δύσκολες ψυχολογικά εποχές που θα στιγματίσουν βαθειά τα παιδιά μας και τα εγγόνια μας.

Κατέθεσα τις προάλλες εδώ μερικές σκέψεις μου με το τίτλο «εμείς TV και καναπέ, η νεολαία ανεργία και φραπέ!…»

Διαπιστώνω, όπως όλοι μας, ότι χάθηκε η συνοχή στον κοινωνικό μας ιστό, λιγόστεψαν οι παρέες και οι βεγγέρες, μηδενίζεται καθημερινά η όρεξή μας για σχέσεις κοινωνικές…

Ακόμη πιο πικρή η διαπίστωση ότι και μέσα στην σύγχρονη ελληνική οικογένεια οι ‘συμβολικές ψυχοκοινωνικές και συναισθηματικές’ αποστάσεις διευρύνονται καθημερινά καθώς ανεργία και ανέχεια μας ταλανίζουν!..

Και πριν αυτές οι πολύ σημαντικές ‘αποστάσεις’ ανάμεσα στα μέλη της οικογένειας προκάνουν να γίνουν ‘άβυσσος’ φέρνω σήμερα στην προσοχή σας μια σπουδαία ερευνητική διαπίστωση.Ποιός σύγχρονος γονιός, μέσα σε αυτόν τον κυκλώνα της οικονομικής, ηθικής, πολιτισμικής και πολιτικής μας ένδειας θα μπορούσε να πιστέψει ότι το ‘οικογενειακό τραπέζι’ αποτελεί βοήθημα στον αγώνα των σύγχρονων γονιών για ομαλή ένταξη των παιδιών μας στο ευρύτερο κοινωνικό σύστημα; 

Και όμως! Έρευνες συναδέλφων στην Αμερική επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι οι έφηβοι και τα νέα παιδιά που τρώνε τουλάχιστον 5 γεύματα την εβδομάδα στο ‘οικογενειακό τραπέζι’ έχουν χαμηλότερους δείκτες αντικοινωνικής συμπεριφοράς και ψηλότερους δείκτες ομαλής κοινωνικής προσαρμογής’ από εκείνα που στερούνται παρόμοιες εμπειρίες!...Συνεστιάσεις. όμως, σε ταβέρνες ‘μετράνε’ λιγότερο…

Ένας εύστοχα περιγραφικός όρος της εφηβείας, ήταν και θα συνεχίσει να είναι, όσο και αν αυτό ακούγεται σχεδόν οξύμωρο, η αλλαγή! Αναμφίβολα κάθε στάδιο της ανθρώπινης ζωής χαρακτηρίζεται από αλλαγές, αλλά και σε κάθε φάση της εξελικτικής μας πορείας υπάρχουν κάποια λιγότερο ρευστά πλαίσια αναφοράς, υπάρχει κάποια αίσθηση σταθερότητας. Για τους εφήβους, όμως, αγόρια και κορίτσια αυτή η αναπτυξιακή περίοδος της ζωής τους αποτελείται από μια διαδοχική εναλλαγή ψυχοσωματικών, ψυχοκοινωνικών και ψυχοσεξουαλικών μεταλλαγών, αναζητήσεων και προσπαθειών για την εδραίωση της ατομικής, της υπαρξιακής τους ταυτότητας.

Η ορθή αντιμετώπιση αυτής της δυναμικής έννοιας της ‘αλλαγής’ απαιτεί από τους γονείς του εφήβου μια γενναία δόση χιούμορ με ταυτόχρονη παρουσία προσοχής και ευαισθησίας. Τα ειρωνικά, ξεκάρφωτα σχόλια και μπορούν και συχνά πληγώνουν τα παιδιά μας που ήδη διακατέχονται από ανάμικτα και παράξενα υποκειμενικά συναισθήματα και ένας κακός δικός μας χειρισμός μπορεί να δημιουργήσει το υπόστρωμα για μελλοντικές εμφανίσεις συμπλεγμάτων κατωτερότητας, υπερευαισθησίας ακόμη και νευρώσεων ή διαστροφών χαρακτήρα που θα σημαδέψουν τη συμπεριφορά του αυριανού ενήλικα άνδρα ή της ώριμης γυναίκας.

Προφανώς στη διάρκεια του ‘οικογενειακού γεύματος’ τα παιδιά γνωρίζουν καλύτερα τους γονείς τους, ακούν ιστορίες για το παρελθόν της οικογένειας, εκφράζουν τους δικούς τους προβληματισμούς, με άλλα λόγια αναπτύσσεται γόνιμος και επιμορφωτικός διάλογος.Τα αποτελέσματα είναι εμφανέστατα στα παιδιά που έχουν 5 γεύματα με την οικογένεια την εβδομάδα- λιγότερη κατάθλιψη, καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο, κοινωνική προσαρμογή, καλές ανθρώπινες σχέσεις... 

Είπαμε, είναι δύσκολες και οικονομικά και ηθικά και πολιτισμικά οι εποχές και είναι ήδη βεβαρυμμένες οι ψυχικές αντοχές των Ελλήνων γονέων αλλά όπως κάποτε το ‘κουτούκι’ ήταν για εμάς η καλύτερη γραμμή αντίστασης στην ραγδαία επερχόμενη μοναξιά και αλλοτρίωση πιστεύω ότι η επιστροφή στο οικογενειακό τραπέζι, και ας είναι και λιτό για εύλογους λόγους οικονομικών συνθηκών θα βοηθήσει την οικογένεια να αμυνθεί στη λαίλαπα που βιώνουν γονείς και παιδιά..

Η συμβουλή μου στους σύγχρονους Έλληνες γονείς;Στρώστε όσο πιο συχνά μπορείτε το ‘πατροπαράδοτο οικογενειακό τραπέζι!...

πηγή

"ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΥΝ ΤΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΙ ΣΕ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ"

ΔΕΙΛΙΑ Η ΠΙΣΤΗ;
ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ Η ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ;

"ΒΟΗΘΕΙΣΤΕ ΝΑ ΚΑΤΕΒΕΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ"

                                                                                                                                                                     ..

"ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΟ ΕΝΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΛΛΟ...

ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΤΟΥΣ ΑΠΕΓΝΩΣΜΕΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΝΟΜΙΚΕΣ ΔΙΑΤΥΠΩΣΕΙΣ, ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥΣ, ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΑ ΔΑΝΕΙΑ ΤΟΥΣ, Η ΤΑ ΑΓΝΟΟΥΝ ΜΗ ΕΧΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΟ ΜΟΙΡΑΙΟ (ΣΥΛΛΗΨΗ, Η ΚΑΤΑΣΧΕΣΗ, Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΩΝ ΛΙΓΟΣΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥΣ)..

ΑΦΗΝΟΝΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΣΤΟ ΕΛΕΟΣ ΤΩΝ ΔΑΝΕΙΣΤΩΝ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΜΟΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΑΥΞΑΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΜΟΥΔΙΑΣΜΕΝΑ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥΣ..

ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΟΥΝ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΚΑΛΕΣ ΗΜΕΡΕΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΙΒΙΑΖΟΥΝ ΒΙΑΙΑ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΟΛΕΣ ΕΚΕΙΝΕΣ ΤΙΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ...

ΠΟΛΛΟΙ ΦΤΑΝΟΥΝ ΣΤΟ ΑΠΡΟΧΩΡΗΤΟ ΚΑΙ ΠΡΟΒΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΠΕΛΠΙΣΙΑΣ..

ΟΥΤΕ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥΣ ΚΡΑΤΑ, ΟΥΤΕ Η ''ΟΜΟΡΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ''...

ΑΛΛΟΙ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ ΖΗΤΟΥΝ ΨΥΧΙΚΗ ΗΡΕΜΙΑ ΚΑΙ ΛΥΤΡΩΣΗ...

ΑΦΗΝΟΥΝ ΠΙΣΩ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΚΛΕΙΝΟΝΤΑΙ ΣΤΙΣ ΜΟΝΕΣ...

ΠΡΟΣΦΑΤΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΤΡΑ, ΕΚΛΕΙΣΕ ΤΟ ΜΑΓΑΖΙ, ΑΦΗΣΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΚΑΤΕΦΥΓΕ ΣΕ ΜΟΝΗ...

ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΜΟΝΟΣ...

ΠΟΛΛΟΙ ΜΙΜΟΥΝΤΑΙ ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΟΥ ΑΦΟΥ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΝ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΝ, ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ, ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΓΚΟΣΜΙΑ, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ, ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ;"

"ΛΑΘΟΣ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ, ΜΕΓΑΛΟ ΛΑΘΟΣ ...

ΟΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΑΥΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΦΥΓΗΣ, ΟΧΙ ΠΙΣΤΗΣ ...

ΕΙΝΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΔΕΙΛΙΑΣ, ΕΓΩΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΕΜΠΑΙΓΜΟΥ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ...

ΟΛΟΙ ΑΥΤΟΙ ΒΓΑΖΟΥΝ ΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ, ΦΟΡΟΥΝ ΤΟ ΡΑΣΟ ΤΟΥ ΔΟΚΙΜΟΥ ΜΟΝΑΧΟΥ ΚΑΙ ΠΕΦΤΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΣΗ ΤΩΝ ΤΥΠΙΚΩΝ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΛΗΣΜΟΝΗΣΟΥΝ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ ΠΟΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΕΙ...
ΕΡΜΗΝΕΥΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΠΟΥ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΗΡΘΕ ΝΑ ΧΩΡΙΣΕΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ, ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΤΟΝ ΑΔΕΛΦΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΑΦΟΥ ΟΙ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΩΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΚΥΜΑΤΑ ΝΑ ΘΥΜΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΡΟΧΕΙΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΡΑΞΗΣ ΤΟΥΣ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΜΟΝΑΞΙΑ...

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ : ''ΓΙΑΤΙ ΜΠΑΜΠΑ ΕΦΥΓΕΣ'', ''ΓΙΑΤΙ ΑΔΕΛΦΕ ΜΑΣ ΕΓΚΑΤΕΛΕΙΨΕΣ'', ''ΓΙΑΤΙ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΜΑΚΡΙΑ ΜΑΣ'', ΤΡΥΠΩΝΟΥΝ ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΙΓΟΤΡΩΝΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΜΙΚΡΗ ΑΚΤΙΔΑ ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗΣ ΚΑΙ ΗΡΕΜΙΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ ΤΟ ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ...

ΟΣΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕΤΕΧΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΕΣ, ΣΤΟΥΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΕΣ, Η ΜΝΗΜΗ ΔΕΝ ΕΞΑΦΑΝΙΖΕΙ ΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ...

ΕΡΧΕΤΑΙ ΑΡΓΑ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΙΚΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΘΥΜΙΖΕΙ ΤΟΝ ''ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟ'' ΚΑΙ ΤΙΣ ΑΝΕΚΠΛΗΡΩΤΕΣ ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΛΛΟΙ ΤΩΡΑ ΚΑΛΟΥΝΤΑΙ ΝΑ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΠΕΡΝΙΟΥΝΤΑΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΝ ΥΠΗΡΕΤΟΥΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ...

Η ΠΡΑΞΗ ΤΟΥΣ ΑΥΤΗ, ΣΑΝ ΑΠΟΡΡΟΙΑ ''ΕΣΧΑΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗΣ'' ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΟΛΛΑΠΛΕΣ ΠΙΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΕΣ ΑΠΑΙΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ, ΔΕΝ ΕΜΠΕΡΙΕΧΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ ΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΗ, ΟΥΤΕ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟ ΣΩΣΤΟ ΚΙΝΗΤΡΟ ΤΗΣ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗΣ ΑΠΟ ΤΑ ΕΓΚΟΣΜΙΑ...

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΞΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΨΥΧΙΚΗΣ ΗΡΕΜΙΑΣ, ΧΩΡΙΣ ΟΜΩΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΥΠΟΒΑΘΡΟ.

ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΑΛΛΟΘΙ ΣΤΑ ΛΟΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΟΤΙ: ''ΕΚΕΙΝΟΣ ΠΗΡΕ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΠΙΤΙΚΑ ΤΟΥΣ'' ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΦΑΣΗ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΦΥΓΗ ΚΑΙ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ ΤΟΥΣ, ΞΕΡΟΥΝ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΟΤΙ Η ΔΕΙΛΙΑ ΤΟΥΣ ΘΑ ΑΙΩΡΕΙΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΣΤΟΝ ΝΟΥ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΘΑ ΠΝΙΓΕΙ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΝΥΞΗ, ΚΑΘΕ ΛΥΤΡΩΤΙΚΗ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ...

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΠΕΛΕΞΕ ΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ ΣΑΝ ΘΕΟΣ, ΒΛΕΠΟΝΤΑΣ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΤΟ ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ..

ΔΕΝ ΗΡΘΕ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΙΩΝΙΣΕΙ ΤΗ ΦΥΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΛΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΕΝΟΣ ΑΤΟΜΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΤΗΝ ΕΔΡΑΙΩΣΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΜΕ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΣΥΝΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΘΕΟ..

ΑΠΟΦΥΓΗ ΚΑΙ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΔΕΝ ΔΙΔΑΞΕ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ, ΟΥΤΕ ΘΕΩΡΗΣΕ ΤΟΝ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟ ΔΙΕΞΟΔΟ ΤΩΝ ΕΠΙΓΕΙΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ..

ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΩΝ ΜΟΝΩΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΖΗΤΟΥΝ ΠΡΩΤΑ ΤΗΝ ΔΟΚΙΜΑΣΤΙΚΗ ΠΑΡΑΜΟΝΗ  ΤΟΥΣ, ΩΣΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΝΑ ΕΜΦΥΣΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ, ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ''ΕΝ ΧΡΙΣΤΩ'' ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΦΟΔΙΑ ΩΣΤΕ ΝΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΝ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΤΟΥΣ, Η ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΚΑΛΟΓΕΡΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ..."    

Πηγή

Ἡ γκρίνια εἰς τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων

Ἡ  γκρίνια εἰς τὴν ζωὴν τῶν ἀνθρώπων

  Μιχαὴλ Ε. Μιχαηλίδη, Θεολόγου

Πολύ συχνά καί γιά πολλούς ἀνθρώπους, ἡ γκρίνια δέν εἶναι μονάχα μιά ἰδιορρυθμία ἤ ἰδιοπροσωπία τοῦ ἀνθρώπινου προσώπου, ἀλλ᾽ εἶναι μιά νοσηρή κατάσταση, μέ ἐπικίνδυνες συνέπειες στίς διαπροσωπικές καί διανθρώπινες σχέσεις.
Εἶναι ψυχολογικό συναίσθημα, πού δέν κρύβεται. Ὁ γκρινιάρης ἤ γογγυστής καί μεμψίμοιρος - ὅπως τόν ὀνομάζει ἡ Ἁγία Γραφή - δέν κρατάει μέσα του τίς ἐσωτερικές ἀντιδράσεις, γιά ὅποιοδήποτε ζήτημα, ἀλλά καί τίς ἐξωτερικεύει κάποτε, ἔντονα καί ἐπαναστατικά.
Μετά τήν Πεντηκοστή, ὅταν οἱ χριστιανοί ἄρχισαν νά πληθαίνουν, "ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν ῾Ελληνιστῶν πρὸς τοὺς ῾Εβραίους, ὅτι παρεθεωροῦντο ἐν τῇ διακονίᾳ τῇ καθημερινῇ αἱ χῆραι αὐτῶν" (Πράξ. ΣΤ´ 1).
Οἱ Ἑβραῖοι πού μιλοῦσαν ἑλληνικά, παραπονέθηκαν στούς ὑπεύθυνους τῆς διακονίας τῶν κοινῶν τραπεζιῶν ὅτι δέν κοίταζαν τίς δικές τους χῆρες. Στίς διαπροσωπικές σχέσεις, τά παράπονα καί οἱ μεμψιμοιρίες εἶναι συχνές καί πρός ὅλες τίς κατευθύνσεις.
Οἱ γογγυσμοί αὐτοί καί οἱ γκρίνιες καί τά παράπονα, ὅταν δέν προηγεῖται αὐτογνωσία καί αὐτοσυγκράτηση, πολύ εὔκολα καί γρήγορα ξεσποῦν σέ καταιγίδες καί ἀστραπόβροντα. Καί ὄχι μόνο. Ὅταν ὁ γογγυσμός ἔχει γιά στόχο τόν ἴδιο τό Θεό, τότε κανένας δέ μπορεῖ νά κατασιγάσει τήν ὀργή Του, γιατί ὁ γογγυσμός τοῦτος, εἶναι βλασφημία καί ἀχαριστία.
Παράδειγμα, οἱ Ἑβραῖοι. Φεύγοντας ἀπό τήν Αἴγυπτο, τά ῾βαλαν μέ τόν Μωϋσῆ καί τόν Ἀαρών. Σάν τυφλωμένοι καί ἀναίσθητοι, ρωτοῦσαν εἰρωνικά καί χλευαστικά: «Ἱνατί ἀνηγάγετε τήν συναγωγήν Κυρίου εἰς τήν ἔρημον ταύτην ἀποκτεῖναι ἡμᾶς;» (Ἀριθμ. Κ´ 4). Κι αὐτό γινόταν γιά 40 χρόνια. Ὁ Μωϋσῆς τούς ἔδωσε τήν καλύτερη ἀπάντηση: «Οὐ γάρ καθ᾽ ἡμῶν ἐστιν ὁ γογγυσμός ὑμῶν, ἀλλ᾽ ἢ κατά τοῦ Θεοῦ» (Ἔξοδ. ΙΣΤ´ 8). Ὁ γογγυσμός σας δέ στρεφόταν σέ μᾶς, γιατί ὄργανα τοῦ Θεοῦ εἴμαστε. Στρεφόταν ἐνάντια στόν ἴδιο τό Θεό.
 Συχνά καί οἱ ἀπόστολοι συμ- βουλεύουν τούς χριστιανούς νά ἀποβάλλουν τούς γογγυσμούς καί τίς μεμψιμοιρίες καί ὅ,τι παράπονα ἔχουν μέ τούς συνανθρώπους τους, γιά νά μή προκληθοῦν χειρότερα κακά. Καί ἄν στερεῖστε κάποια ἀγαθά, καί ἄν περνᾶτε οἰκονομικές κρίσεις, ν᾽ ἀγαπᾶτε τή λιτότητα "ἀρκούμενοι τοῖς παροῦσι", καί "πάντα ποιεῖτε χωρίς γογγυσμῶν καί διαλογισμῶν" (Φιλιπ. Β´ 14). Οἱ συνεχεῖς μάλιστα μεμψιμοιρίες καί γκρίνιες καί τά παράπονα, ἀποδεικνύουν ἀπιστία, ἀχαριστία καί ἀσέβεια πρός τό Θεό.
Ὁ ἀδελφόθεος Ἰούδας, μεταξύ ἄλλων, χαρακτηρίζει τούς ἁμαρτωλούς "γογγυστάς, μεμψιμοίρους, πορευομένους κατά τάς ἐπιθυμίας αὐτῶν" (Ἰούδ. 16). Ὁ ἀληθινός καί πιστός χριστιανός προσπαθεῖ καί ἀγωνίζεται νά παραμένει εἰρηνικός πρός ὅλους.
Δέ γογγύζει,δέν παραπονιέται, δέ γκρινιάζει καί δέ μεμψιμοιρίζει σέ ὅποια στιγμή καί ὅποια περίσταση. Ἡ καλύτερη ἄμυνα εἶναι ἡ προσευχή τοῦ Ἰησοῦ: "Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησόν με τόν ἁμαρτωλόν".

   Ὀρθόδοξος Τύπος ἀρ. φυλ. 1998, 15 Νοεμβρίου 2013

Ο Αντίχριστος έρχεται

Πλησιάζομε σιγά-σιγά στην περίοδο εκείνη, που θα αρχίσουν να γίνωνται πολλά και καταπληκτικά θαύματα• ικανά να σύρουν στην απώλεια τους ταλαίπωρους εκείνους, που θα έχουν σαρκικό φρόνημα και θα γοητευθούν και πλανηθούν από τα θαύματα αυτά. Ο Αντίχριστος έρχεται. Πως, και με τι θα τον αντιμετωπίσωμε;

α . με την ζώσα πίστη.

Η ζώσα πίστη στο Χριστό, γεννιέται μέσα μας, όταν αναζωωθή η ψυχή μας από το λόγο του Θεού. Η ζώσα πίστη τρόπον τινά βλέπει τον Χριστό^[105].

Μόνο όταν έχωμε ζώσα πίστη, θα μπορέσωμε να καταλάβωμε κάτι από τα θεία δόγματα της χριστιανικής πίστης• διαφορετικά θα είναι για μας βιβλίο εσφραγισμένο, μυστήριο εντελώς ακατανόητο.

Όταν έχωμε ζώσα πίστη, τα θεία δόγματα, παρ’ ότι θα μένουν και πάλι απρόσιτα, θα μας γίνωνται σαφή• θα τα καταλαβαίνωμε κάπως. Δεν θα καλύπτωνται πια κάτω από εκείνο το αδιαπέραστο και βαρύ καταπέτασμα, που προκαλεί η νεκρή πίστη. Η ζώσα πίστη είναι μια λογική, μια πνευματική λογική^[106]. Δεν χρειάζεται πια σημεία, γιατί έχει από όλες τις πλευρές χορτάσει με τα θαύματα του Χριστού. Και ιδίως έχει χορτάσει με τον λόγο Του, που είναι πιο μεγάλος από όλα Του τα θαύματα και στέφανος των θαυμάτων Του. Η επιθυμία να ιδούμε θαύματα είναι γνώρισμα της απιστίας. Τα σημεία εδόθησαν λόγω της απιστίας, για να την μεταβάλλουν σε πίστη. Γι’ αυτό ας προσκολληθούμε στο λόγο του Χριστού με όλη μας την ψυχή. Ας ενωθούμε με Αυτόν σε ένα πνεύμα. Και τότε τα σημεία του αντιχρίστου δεν θα μπορέσουν ποτέ να τραβήξουν την προσοχή μας.

Με καταφρόνηση και παγερή αδιαφορία πρέπει να αποστρέφωμε από αυτά το βλέμμα μας όπως θα εκάναμε για τη πιο αναίσχυντη αισχρή πράξη• για την πιο αποστατική ενέργεια εχθρού του Θεού• για την πιο μυσαρή βλασφημία• για την πιο απάνθρωπη θανάτωση.

Ας ενθυμούμεθα την εξής ιδιαίτερης σημασίας παρατήρηση από την πείρα των ασκητών: Οι εμφανίσεις των δαιμόνων έχουν μια τέτοια ιδιότητα, που ακόμη και την πιο ελάχιστη προσοχή να τους δώσης ζημιά θα έχης. Γιατί ακόμη και την πιο ελάχιστη προσοχή, αν την αφήσης σε ένα τέτοιο θέμα ελεύθερη, χωρίς να συγκρατής, θα σου προκαλέση τις πιο ολέθριες εντυπώσεις και θα σε εμβάλη στον πιο δύσκολο πειρασμό.

β. Με την ταπεινοφροσύνη

Η ταπεινοφροσύνη είναι αδιάσπαστα ενωμένη με την πνευματική λογική. Ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει: Μόνο εκείνος που έχει ταπείνωση μπορεί να ονομασθή λογικός. Όποιος δεν έχει ταπείνωση, ποτέ δεν θα γίνη λογικός»^[107]. Η ζωντανή πίστη δείχνει στα μάτια της ψυχής τον Θεό. Όποιος βλέπει έτσι το Θεό, όποιος έτσι αισθανθή το Θεό, βλέπει τη μηδαμινότητά του. Γεμίζει ανέκφραστη ευλάβεια προς το Θεό, τα έργα τους, τις εντολές του. Και έτσι το κάθε του δίδαγμα θα γίνεται με ταπεινοφροσύνη.

Ο ταπεινόφρων δεν θα τολμήση ποτέ, ούτε καν αν ερωτοτροπήση με κάτι, που θα είναι απλά έξω από το θέλημα του Θεού• και – πολύ περισσότερο – με κάτι, που θα το έχη με κάποιο τρόπο καταδικάσει ο  λόγος του Θεού. Για αυτό, τα σημεία του αντιχρίστου θα μείνουν ξένα στον ταπεινό. Δεν θα τα δέχεται με κανένα τρόπο. Δεν θα έχη καμμιά σχέση με αυτά.

γ. Με την προσευχή

Όταν μελετάμε την μηδαμινότητα μας και την ασθένειά μας• όταν στρέφουμε τον νου μας στο Θεό, στην μεγαλωσύνη Του, στην παντοδυναμία Του, στην απέραντη αγαθότητά Του• έρχεται στην ψυχή ο πόθος να στραφή με προσευχή σ’ Αυτόν. Τότε όλη η ελπίδα της ψυχής συγκεντρώνεται στον Θεό. Και για αυτό τίποτε δεν είναι ικανό να την κάμη να αφαιρεθή την ώρα της προσευχής. Γιατί προσεύχεται συνενώνοντας όλες της τις δυνάμεις. Αναζητεί τον θεό με όλη της τη δύναμη. Εκμεταλλεύεται για την προσευχή όλες τις δυνατότητές της. Και αγωνίζεται για να προσεύχεται αδιαλείπτως.

Όταν θα αρχίση η μεγάλη θλίψη, την εποχή του αντιχρίστου, όλοι οι αληθινά πιστοί, θα ζητούν από τον Κύριο βοήθεια, ενίσχυση, θεία χάρη, ενδυνάμωση, να τους κρατή από το χέρι^[108]. Οι δυνάμεις του ανθρώπου, όσο πιστοί και αν είναι στο Θεό, είναι ανεπαρκείς να αντισταθούν στην δύναμη των ενωμένων εκπεσόντων αγγέλων και ανθρώπων, που θα μετέρχωνται τα πάντα με μια άκαμπτη σκληρότητα, γιατί θα προαισθάνωνται ότι έχει φθάσει πια το τέλος τους^[109]. Μα η θεία χάρη θα επισκιάση τους εκλεκτούς του Θεού. Και θα κάμη να μείνουν ανενέργητες και χωρίς αποτέλεσμα όλες οι άσφαιρες απειλές του αντιχρίστου. Και καταφρονεμένα τα θαύματά του. Τότε ο Θεός θα δώση στους δούλους του δύναμη να διακηρύττουν με γενναίο φρόνημα, ότι ο Ιησούς είναι ο Σωτήρας του κόσμου. Και να αποκηρύττουν τον ψευδομεσσία που θα έλθη για να φέρη την απώλεια.

Θα τους οδηγή στο ικρίωμα, στον θάνατο. Μα αυτοί θα αισθάνωνται, σαν να βρίσκωνται σε βασιλικούς θρόνους, και σε γαμήλιο γεύμα, γιατί η αίσθηση της αγάπης του Θεού είναι πιο γλυκειά από την αίσθηση της ζωής^[110]. Γιατί τα παθήματα για το Χριστό και ο βίαιος θάνατος για Αυτόν είναι η αρχή της αιώνιας χαράς του Παραδείσου^[111]. Αυτό φαίνεται καθαρά στους μάρτυρες των πρώτων αιώνων. Στην αρχή ενόμιζαν, πως στα μαρτύρια θα έδειχναν την δική τους διάθεση. Μα όταν άρχιζαν τα μαρτύρια, κατεπέμπετο σ’ αυτούς η άνωθεν βοήθεια. Και τα έκανε ποθητά: και το μαρτύριο• και τον θάνατο για το Χριστό.

Βιβλιογραφία

^[105] Εβρ. 11, 27.
^[106] Ισαάκ Σύρου, Λόγος ΚΗ’.
^[107] Ισαάκ Σύρου, Λόγος ΟΘ’.
^[108] Εφραίμ Σύρου, Λόγος 106.
^[109] Αποκ. 12, 12.
^[110] Ισαάκ Σύρου, Λόγος ΛΗ’.
^[111] Λόγια και σκέψεις του αγίου Μάρτυρος Ιακώβου του Πέρσου (Νοέμβριος 26).

πηγή

Γέρων Σωφρόνιος, «Εν τη αναζητήσει της υλικής αυτών ανέσεως οι άνθρωποι απώλεσαν την πνευματικήν άνεσιν»

Γέρων Σωφρόνιος

Αύριο Κυριακή Θ΄ Λουκά το ευαγγελικό ανάγνωσμα είναι η παραβολή του άφρονος πλουσίου. Μεταφέρουμε παρακάτω λόγους του Γέροντος Σωφρονίου περί πλεονεξίας.

Ο σύγχρονος άνθρωπος δεν ηδυνήθη να οργανώση την ζωήν αυτού κατά τοιούτον τρόπον ώστε να έχη αρκετήν «σχόλην», ελεύθερον χρόνον, δια την προσευχήν και την πνευματικήν θεωρίαν του Θεού. Και αιτία τούτου είναι το άπληστον πάθος της «φιλοκτημοσύνης». Το πάθος τούτο της πλεονεξίας ο Απόστολος Παύλος ωνόμασεν ειδωλολατρίαν (βλ. Κορ. γ’ 5) και ο Όσιος Ιωάννης της Κλίμακος «απιστίας θυγατέρα» … «ευαγγελίων μυκτηριστήν και παραβάτην εκούσιον» . Η γνησία χριστιανική ακτημοσύνη είναι άγνωστος, ακατανόητος εις τον κόσμον. Και εάν τολμήσωμεν να ισχυρισθώμεν ότι αύτη επεκτεινομένη απορρίπτει ουχί μόνον κτήσεις υλικάς, αλλά και διανοητικάς, τότε θα φανή τούτο εις την πλειονότητα των ανθρώπων παραφροσύνη. Άνθρωποι έχοντες επιστημονικάς γνώσεις θεωρούν τον πνευματικόν αυτών πλούτον ως την ουσίαν της υπάρξεως αυτών,

μη υποπτευόμενοι παντάπασιν ότι υπάρχει άλλη, υψηλοτέρα γνώσις, και θησαυρός αληθώς ασύγκριτος προς τον ίδιον αυτών πλούτον, φέρων μεθ’ εαυτού βαθείαν ειρήνην. Εν τη αναζητήσει της υλικής αυτών ανέσεως οι άνθρωποι απώλεσαν την πνευματικήν άνεσιν και ο σύγχρονος υλικός δυναμισμός ο οποίος δεσπόζει επί των πνευμάτων και των καρδιών του αιώνος τούτου, περιβάλλεται επί μάλλον και μάλλον δαιμονικόν χαρακτήρα. Και τούτο δεν είναι εκπληκτικόν, καθ’ όσον ουδέν άλλο εκφράζει ει μη την δυναμικήν της αμαρτίας.

Η αγάπη προς τας κτήσεις εκδιώκει την αγάπην προς τον Θεόν και τον πλησίον. Και οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται τούτο και δεν θέλουν να εννοήσουν ότι εκ της απληστίας των επιθυμιών αυτών, αι οποίαι κυριεύουν τα πνεύματα και τας καρδίας αυτών, εκπηγάζουν τα αναρίθμητα παθήματα ολοκλήρου του κόσμου. Ο της Κλίμακος Άγιος λέγει: «Ρίζα πάντων των κακών η φιλαργυρία εστί τε και λέγεται (βλ. Α’ Τιμ. στ’ 10)· μίσος γαρ και κλοπάς και φθόνους και χωρισμούς και έχθρας και ζάλας και μνησικακίας και ασπλαγχνίας και φόνους αύτη πεποίηκε» –και πολέμους.

Όθεν, δια να εξέλθωμεν εκ της αιχμαλωσίας των ευτελών μεριμνών, δια να καθαρίσωμεν τον νουν ημών και δώσωμεν εις το πνεύμα ημών να απολαύση εν αληθεία βασιλικήν, ακριβέστερον, θεοειδή ελευθερίαν, είναι αναγκαία η αποταγή και επ’ αυτού του επιπέδου, διότι, κατά τον λόγον του Οσίου Ιωάννου της Κλίμακος, «ακτήμων ανήρ, εν προσευχή καθαρός (εστι) … ο γευσάμενος των άνω, ευχερώς των κάτω καταφρονεί … ακτήμων μοναχός του κόσμου δεσπότης … απροσπαθείας υιός, τα προσόντα αυτώ, ως μη όντα λογιζόμενος» .

Αρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ, Άσκησις και Θεωρία, Ιερά Σταυροπηγιακή Μονή Τιμίου Προδρόμου, Έσσεξ Αγγλίας 1996, σελ. 72-73.

πηγή

Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΔΙΔΑΣΚΕΤΑΙ ΤΗΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΖΩΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΜΕΛΕΤΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Αγίου Παισίου Βελιτσκόφσκυ 


Μη λέγης ότι είναι αρκετά ένα ή δύο βιβλία για την ψυχική καθοδήγηση, γιατί και η μέλισσα δεν μαζεύει το μέλι από ένα ή δύο άνθη, αλλά απ' όλα.


Έτσι και εκείνος που διαβάζει τα βιβλία των Αγίων Πατέρων, από τον ένα διδάσκεται για την πίστη, από τον άλλον για την προσευχή, από άλλον δε για υπακοή και ταπείνωση και υπομονή...
με ένα λόγο από πολλά βιβλία των Αγίων Πατέρων διαδάσκεται ο άνθρωπος την ευαγγελική ζωή. 


. 

Ομολογία Πίστεως υπέρ των Παπικών κάνει ο Δημητριάδος: ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, αλλ΄ Εκκλησία!

  "Στις αναγνωρισμένες από την Εκκλησία αιρέσεις και δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές οι Καθολικοί αδελφοί μας, ούτε η Καθολική Εκκλησία". (Ιγνάτιος Δημητριάδος)

Ομολογία Πίστεως υπέρ των Παπικών κάνει ο Δημητριάδος: ο Παπισμός δεν είναι αίρεση, αλλ΄ Εκκλησία!

ΛΙΓΗ ΝΤΡΟΠΗ κ. ΙΓΝΑΤΙΕ.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ

ΕΧΟΥΝ ΚΑΠΟΙΟ ΟΡΙΟ!

     Σὲ Ἡμερίδα γιὰ τὰ 50 χρόνια τῆς Β΄ Βατικανῆς Συνόδου, συμμετεῖχε, ὡς μὴ ὄφειλε, καὶ ὁ Δημητριάδος Ἰγνάτιος.

     Κατὰ τὴ συζήτηση, καθολικὸς πιστὸς διαμαρτύρετε στὸν κ. Ἰγνάτιο, ἐπειδὴ τὶς «ἱστορικὲς Ἐκκλησίες» (Παπισμό) ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα τὶς συγκαταλέγουμε στὶς αἱρέσεις. Καὶ ρωτᾶ:

      «Ὑπάρχει ἐλπίδα, (Σεβασμιώτατε) νὰ ἀλλάξει κάτι στὴν Ἑλληνικὴ Ἐκκλησία στὴ θεώρηση τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ περισσότερο καθολικῆς καὶ λιγότερο παραταξιακῆς;». 

    Σαφὲς τὸ ὑπονοούμενο–ζητούμενο: νὰ πάψουμε νὰ βλέπουμε «παραταξιακά» (ἐννοεῖ Ὀρθόδοξα) τὴν Ἐκκλησία, καὶ νὰ τὴν βλέπουμε  ὡς «διηρημένη» (ὅπως τὴ βλέπει ὁ Βαρθολομαῖος, ὁ Ζηζιούλας, ὁ Μεσσηνίας, ὁ Δημητριάδος καὶ ὅποιοι ἄλλοι!!!

     Τί περιλαμβάνει ἡ ἀπάντηση τοῦ κ. Ἰγνατίου; Μιὰ ΟΜΟΛΟΓΙΑ Πίστεως ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία καὶ ΟΧΙ αἵρεση, ἀνακρίβειες καὶ ψεῦδος!

      Ἐμεῖς θεωροῦμε, λέγει, ὅτι ὁ Παπισμὸς εἶναι Ἐκκλησία. Ὡς αἱρέσεις καὶ σέκτες ἀντίθετες μὲ τὸν Χριστιανισμὸ θεωροῦμε μόνο τὶς ἀναγνωρισμένες ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία ὡς αἱρέσεις!

   Γιατί ψεύδεστε κ. Ἰγνάτιε; Γιατί ἀντιστρέφετε τὰ πράγματα; Αὐτὸ εἶναι θέλημα τοῦ Θεοῦ ἢ τοῦ Διαβόλου;

   Ἀλήθεια, δὲν γνωρίζετε ὅτι ἡ Ὀγδόη Οἰκουμενικὴ Σύνοδος (ὅπως καὶ ὁ συνάδελφός σας Μητροπολίτης Ναυπάκτου παραδέχεται) ἀλλὰ καὶ δεκάδες Σύνοδοι τῆς Ἐκκλησίας, δεκάδες Ἅγιοι (ἅγ. Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἅγ. Νικόδημος ὁ ἁγιορείτης κ.ἄ.) ἔχουν καταδικάσει καὶ χαρακτηρίσει) τὸν Παπισμὸ ὡς αἵρεση; (Δές τό βιβλίο: Εἶναι αἵρεση ὁ Παπισμός;).

     Ἐπίσης, δὲν γνωρίζετε ὅτι πολλὲς ἀπὸ τὶς σέκτες καὶ τὶς σύγχρονες αἱρέσεις τὶς ἐντάσσουν στὸν κατάλογο τῶν αἱρέσεων κάποιες ἐπιτροπές κι ὄχι κάποια Οἰκουμενικὴ ἢ Πανορθόδοξος Σύνοδος;

Π.Σ.

 

Πηγή: "Αναστάσιος"

Ημερίδα για τα 50 ΧΡΟΝΙΑ

της Β΄ ΒΑΤΙΚΑΝΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Παρεμβάσεις του Μητροπολίτου Δημητριάδος Ιγνατίου (α΄)

(Λεόντειος Σχολή  Σάββατο  9.11.13) 

Παρεμβάσεις του Μητροπολίτου Δημητριάδος Ιγνατίου  (α΄)

κα Μαρία Σικ (συντονίστρια στρογγυλής τραπέζης) : Να περάσουμε τώρα στην ερώτηση που έχουμε ετοιμάσει για τον Σεβασμιώτατο Ιγνάτιο : «Σεβασμιώτατε, αποτελεί πλέον κεκτημένο για μας τους Καθολικούς ο οικουμενικός προσανατολισμός της Εκκλησίας μας στο σύνολό της και καθενός μας ξεχωριστά. Και χρειάζεται αγώνα για να φτάσει ο κάθε πιστός να έχει μία οικουμενική συνείδηση και στάση,  ιδιαίτερα εδώ στην Ελλάδα και ιδιαίτερα με την Ορθοδοξία. Παίρνω αφορμή από ένα συνέδριο που έγινε στην Ι. Μητρόπολη της οποίας προΐστασθε ως Επίσκοπος, αναφορικά με τις αιρέσεις. Η λέξη αυτή, έστω και αν ανταποκρίνεται σε μια ιστορική πραγματικότητα ηχεί πλέον παράφωνα στα αυτιά μας, ιδιαίτερα για αυτές που ονομάζουμε ιστορικές Εκκλησίες. Εδώ στην Ελλάδα, ίσως είναι η λέξη η πλέον χρησιμοποιούμενη στο εκκλησιαστικό λεξιλόγιο : αιρέσεις, αιρετικοί, αιρεσιάρχης, παναίρεση του Οικουμενισμού κλπ και μεταξύ αυτών συγκαταλεγόμαστε και όλοι εμείς. Χωρίς να είναι σκοπός μου να σας φέρω σε δύσκολη θέση, υπάρχει ελπίδα, να αλλάξει κάτι στην Ελληνική Εκκλησία στη θεώρηση της Εκκλησίας του Χριστού περισσότερο καθολικής και λιγότερο παραταξιακής, που θα μας κάνει να αισθανόμαστε περισσότερο άνετα μαζί σας, εννοώ τους Ορθοδόξους συμπατριώτες μας ;  Και, τέλος, υπήρξε δεύτερη σκέψη σε σας, μετά την έκταση που πήρε στον Τύπο, τώρα τελευταία, η συμμετοχή σας στη σημερινή ημερίδα ; σκεφτήκατε να μην έρθετε ;  (γέλια από το κοινό).

Μητροπολίτης Δημητριάδος  κ. Ιγνάτιος :  Σας δικαιολογώ γιατί δε με ξέρετε καλά ! (γέλια από το κοινό) αλλά θέσατε πολλά θέματα !  Και βέβαια πρέπει να ξεχωρίσουμε μερικά πράγματα ! Όντως φιλοξενήσαμε ένα συνέδριο της Συνοδικής Επιτροπής επί των Αιρέσεων στην πόλη του Βόλου και στο συνεδριακό μας Κέντρο, φιλοξενούμενοι της Μητροπόλεώς μας. Όμως! αυτή η Επιτροπή ασχολείται με τις αναγνωρισμένες από την Εκκλησία αιρέσεις και δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτές οι Καθολικοί αδελφοί μας, ούτε η Καθολική Εκκλησία. Μιλήσαμε για σέκτες, μιλήσαμε για όλα αυτά που και η Καθολική Εκκλησία, νομίζω, αντιμετωπίζει πολλές φορές, που έχουν εισβάλλει από την Ανατολή, μιλήσαμε για πράγματα που δεν έχουν να κάνουν με τους Χριστιανούς αδελφούς μας.

Όταν μιλάμε για την Εκκλησία, και για την Εκκλησία στην Ορθόδοξη Ελλάδα, θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη μας τις Συνοδικές Αποφάσεις και όχι την προσωπική άποψη. Ναι ! υπάρχουν προσωπικές απόψεις. Όντως υπάρχει μία έντονη κίνηση που θέλει να προβάλει το αντιοικουμενιστικό της πρόσωπο. Πιστέψτε με όμως !  πολλές φορές συμβαίνει στη ζωή μας οι λίγοι να κάνουν πολύ θόρυβο.  Και αυτή είναι μία πραγματικότητα. Δεν εκπροσωπούν τη Σύνοδο, δεν υπάρχουν συνοδικές αποφάσεις, δεν διχάζουν τη Σύνοδο, το κυριότερο απ’  όλα! Απλώς χρησιμοποιούν και αξιοποιούν σύγχρονα μέσα προκειμένου να κάνουν αισθητή την παρουσία τους μέσα, νομίζω,  από μία παραμορφωμένη εικόνα.

Ξέρετε, προσπαθώ και εγώ να εμβαθύνω στα αίτια που οδηγούν έναν άνθρωπο να πάρει τόσο ακραίες θέσεις. Δεν είναι εύκολο γιατί θα πρέπει κανείς να είναι καρδιογνώστης. Γενικά όμως, και αυτό αποτελεί προσωπική μου άποψη, δεν μπορώ να κάνω επιστημονική μελέτη, διαπιστώνω ότι πίσω από τέτοιες συμπεριφορές υπάρχουν ψυχικά τραύματα, που ίσως τα ξέρει μόνο αυτός που φτάνει σε ακραίες εκδηλώσεις και ο Θεός. Και γι’ αυτό προσωπικά προσπαθώ, πάντοτε να δικαιολογώ, αλλά σας παρακαλώ, μη γενικεύσουμε και μη παγιδευτούμε, γιατί, τελικά, τότε θα πέσουμε στην παγίδα αυτού που προκαλεί όλα αυτά: είναι αυτός που δε θέλει την ενότητα, είναι αυτός που δε θέλει τη Χάρη του Θεού, είναι αυτός που δε θέλει να είμαστε αρμονικά Χριστιανοί ! Μη παγιδευτούμε σ’  αυτό ! (θερμό χειροκρότημα από το κοινό). Εγώ μπορώ να σας διαβεβαιώσω, επειδή είμαι μέλος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος, σε ότι αφορά στο Σώμα της Ιεραρχίας είναι μεμονωμένες οι περιπτώσεις και βεβαίως εμείς ακούμε, γιατί πρέπει να ακούμε, σεβόμαστε γιατί πρέπει να σεβόμαστε,  και πολλές φορές χαμογελάμε σαν τον καινούργιο  πάπα ! Έτσι!

(για την απομαγνητοφώνηση : π. ΑΚΓ)   
πηγή