Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Τρίτη, Μαΐου 21, 2013

Τὸ γεωπολιτικὸ Δόγμα τοῦ Μεγάλου ΑΓΙΟΥ Κωνσταντίνου καὶ τὰ κατουρημένα μάρμαρα τῆς Παναίρεσης τῶν νεοποχιτῶν.


Γράφει ὁ Δρ. Κωνσταντῖνος Βαρδάκας
ΕΙΣ ΜΙΑΝ ΑΓΙΑΝ ΚΑΘΟΛΙΚΗΝ ΚΑΙ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΝ     ΕΚΚΛΗΣΙΑΝ....
Δὲν θὰ πραγματευθοῦμε τὶς παρακάτω θέσεις μας ἀπὸ τὶς θολὲς βιβλιογραφικὲς πηγὲς τῆς Δύσης, ὅσον ἀφορᾶ τὴν προσωπικότητα τοῦ Μεγάλου αὐτοῦ Ἁγίου μας ποὺ πολλὲς φορὲς στάζουν χολὴ καὶ ἱστορικὸ δηλητήριο μὲ στόχο νὰ ἀπομειώσουν τὸ Παγκόσμιο κύρος του, ἀλλὰ θὰ καταθέσουμε τὰ νάματα τῶν πηγῶν τῆς Ἑλληνικῆς καρδιᾶς καὶ τῆς Ρωμαίικης παράδοσης ποὺ ξέρει νὰ τὸν τιμάει ἐδῶ καὶ πλέον χίλια χρόνια μὲ ὕμνους καὶ ὠδὲς πνευματικὲς σὲ πεῖσμα τῶν Καρλομάγνειων ἐργατῶν τῆς ἀνέραστης ἀπὸ ΘΕΙΑ ΑΓΑΠΗ  σημερινῆς προσπάθειας παγκοσμιοποίησης.
Ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος καὶ ἡ Ἁγία Ἑλένη ἡ μητέρα αὐτοῦ ἀποτελoὺν τὸ κατεξοχὴν γεωπολιτικὸ δίδυμο τς Παγκόσμιας ἱστορικῆς ἀνατροπῆς, ὄχι μόνο γιὰ τὴν ἀπελθοῦσα ἱστορία ἀλλὰ κυρίως γιὰ τὶς δικές μας ἡμέρες. Πόσες μεταγενέστερες Αὐτοκρατορίες-Δυνάστες καὶ Τύραννοι προσπάθησαν νὰ τοὺς μιμηθοῦνε μέχρι καὶ σήμερα, ὅλες ὅμως γκρεμίζονται στὰ τάρταρα τῆς παραφροσύνης καὶ τοῦ ἑωσφορικοῦ ἐγωισμοῦ τους καὶ αὐτὸ γίνεται γιατί δὲν ἀναγνώρισαν τὸ Μυστήριο τοῦ Ζωοποιοῦ Σταυροῦ καὶ τὸ Παγκόσμιο Γεγονὸς τῆς Ἀνάστασης τοῦ Θεανθρώπου Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Ἡ ὡραία Ἑλένη τῆς Σπάρτης πῆρε τὸν ἐκλεκτό τς σαρκικῆς καρδιᾶς της τὸν Πάρι  καὶ  τράβηξε πρὸς τὴν Τροία. Τὸ ἴδιο αὐτὸ  Ἑλληνικὸ ὄνομα ποὺ ἀκούγεται  στὰ Ὁμηρικὰ Ἔπη τῆς Ἰλιάδας φέρει ἡ Ἁγία Ἑλένη ἐνδεικτικό τς ἀδιάσπαστης ἱστορικῆς συνέχειας καὶ γενετικῆς...
συνάφειας τοῦ  λαοῦ μας, μὲ τὴν μόνη διαφορὰ ἡ Ἰσαπόστολος Ἁγία Ἑλένη παίρνει τὸν ἀγαπημένο υἱὸ της τὸν Ἅγιο Κωνσταντῖνο καὶ συμβαδίζουν στὸν δρόμο πρὸς τὴν ΚΑΘ΄ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ποὺ τοὺς χάραξε ὁ Ἐκλεκτός τς Καρδιᾶς τους, μὲ Θεοσημεῖα, δηλ. ὁ Ἐσταυρωμένος καὶ Ἀναστημένος Κύριος Ἰησοῦς Χριστός.
Μὲ μία ἁπλὴ κίνηση καὶ εὐλογημένη τίναξαν τότε στὸν ἀέρα τὸ παγκόσμιο μυστήριο τῆς ἀνομίας καὶ θεμελίωσαν Κρατικὴ Ὑπόσταση Αὐτοκρατορίας, ὅπου στὸ διάβα τῶν αἰώνων αὐτὴ "χώνεψε" μὲ συναλληλία, ἰσοτιμία καὶ σεβασμὸ, λαούς, φυλὲς καὶ γλῶσσες μὲ τὸ Μυστήριο τῆς ΟΜΟΟΥΣΙΟΥ καὶ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ.
Ἡ Ἁγία Ἑλένη παρόλο τὸ προχωρημένο τῆς ἡλικίας της συνέχισε τὴν Γεωπολιτική της εἰρηνικὴ ἐκστρατεία στὴν Παλαιστίνη καὶ ΘΕΙΑΣ ΝΕΥΣΗ ἔφερε στὴν Παγκόσμια ἐπιφάνεια τοῦ πλανήτη μας τὰ ἀδιάψευστα ΠΕΙΣΤΗΡΙΑ τῆς πνευματικότητας τῆς Νέας Ρωμαϊκῆς  Αὐτοκρατορίας.
Ο ΣΤΑΥΡΟΣ καὶ ἡ ΑΝΑΣΤΑΣΗ  ἀπὸ τότε ἦταν τὰ φυλακτήρια ¨τς τότε πρώτης πνευματικῆς παγκοσμιοποίησης ¨τῶν Λαῶν ποὺ ἔφερνε τὸ Ὑπὲρ Πᾶν Ὄνομα τοῦ ΧΡΙΣΤΟΥ καὶ ὁριοθετοῦσε τὰ σύνορά της στὶς πορεῖες ποὺ χάραξαν ¨οἱ ὡραῖοι πόδες τῶν Εὐαγγελιζόντων τὴν ΕΙΡΗΝΗ ¨ Ἀποστόλων καὶ κυρίως ἐπὶ τῶν  διαδρομῶν τοῦ Ἀποστόλου Παύλου.
Τὸ γεγονὸς ὅτι ἐπὶ Μεγάλου Κωνσταντίνου ἡ ἐπίσημη γλώσσα  ἦταν τὰ λατινικὰ δὲν ἀποστερεῖ τὴν οὐσιαστικῆς σημασίας  συμβολὴ τῆς Ἑλληνίδας μητέρας του Ἁγίας Ἑλένης  στὴν ἐπίγνωση  ἐκ μέρους τοῦ Αὐτοκράτορα τῶν στρατηγικῶν-πολιτισμικῶν ἐπιλογῶν τοῦ ἄλλου Μεγάλου τς Ἱστορίας μας, Μεγάλου Ἀλεξάνδρου.
Μετὰ τὸ παγκόσμιας ἱστορικῆς σημασίας διάταγμα τῶν Μεδιολάνων, ὅλοι οἱ δρόμοι ὁδηγοῦσαν στὴν ΚΑΘ΄ ΗΜΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗ ὅπου ἀναδυόταν ἡ Νέα Ρώμη καὶ ταυτόχρονα στὴν Δύση κάποιοι ἔσπερναν σπόρους φθόνου καὶ διχόνοιας γιὰ νὰ ἀναρριχηθοῦν ἀργότερα οἱ νοητὲς τσουκνίδες μὲ τὰ δηλητήρια τῶν σχισματικῶν αἱρέσεων, τῶν δολοφονικῶν δῆθεν σταυροφοριῶν καὶ ἄλλων μέχρι σήμερα ἐνεργειῶν ποὺ δείχνουν ἀπύθμενο μίσος καὶ ἰδιοτέλεια.
Ἀναρωτηθήκαμε ἂν στὴν αἱρετίζουσα Δύση, ὅπου κατὰ ρηματικὴ ἔκφραση κάποιου πολιτικοῦ τῶν πάλαι ποτὲ χρόνων τῆς δύσμοιρης μεταπολίτευσης "ἀνήκομεν",  πόσοι Ἱεροὶ Ναοὶ εἶναι ἀφιερωμένοι στὴν μνήμη καὶ τὴν τιμὴ τῶν Ἁγίων καὶ Ἰσαποστόλων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης;;
Πόσοι δυτικοὶ φίλοι μας φέρουν τὸ ὄνομα αὐτό;
Γιατί στὴν Ρωμαίικη Ἑλληνικὴ Ἐπικράτεια εἶναι τόσο πνευματικὰ δημοφιλεῖς αὐτοὶ οἱ Ἅγιοι;
Ἡ ἀπάντηση εἶναι ἁπλή. Οἱ πρόγονοί μας γνώριζαν πολὺ καλὰ ποιοὶ ἦταν οἱ στυλοβάτες τῆς Ρωμηοσύνης καὶ θεωροῦσαν τοὺς ἑαυτοὺς τους πνευματικὰ παιδιὰ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου. Παράλληλα γνώριζαν γιατί ὑπέφεραν στὸ διάβα τῆς ἱστορίας ἀπὸ τὸ μίσος καὶ τὸ κόμπλεξ τῶν δῆθεν Σταυροφόρων τῆς Δύσης  ποὺ μόνο καταστροφὲς καὶ προδοσίες τοὺς "χάριζαν" καὶ αὐτοὶ σὰν ἀντίδοτο τῆς δυτικῆς μοχθηρῆς ζηλοτυπίας  ἔσπειραν καὶ ἀνήγειραν ἑκατοντάδες πανάλευκα ἐκκλησάκια στὴν μνήμη αὐτῶν τῶν δύο Ἁγίων σὲ ὅλη τὴν ἐνδοχώρα τῆς ΡΩΜΗΟΣΥΝΗΣ, δίνοντας μάλιστα τὸ ὄνομα αὐτῶν τῶν Ἁγίων στὰ παιδιά τους.  Μάλιστα στὰ χρόνια τς Τουρκοκρατίας τὸ ὄνομα Κωνσταντῖνος ἦταν συνυφασμένο μὲ τὸ ΠΟΘΟΥΜΕΝΟ τοῦ σκλαβωμένου γένους μας. Ἂν ἐκεῖνα τὰ χρόνια εἴχαμε Φραγκοκρατία τὸ ὄνομα αὐτὸ θὰ ἦταν παντελῶς ἐξαφανισμένο σήμερα!!                                                                                               Ἡ προσωπικὴ ζωὴ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου δὲν ἦταν ρόδινη, τὸν πολέμησαν ἀπὸ ὅλες τὶς πλευρές, ἀλλὰ δὲν τὸν σάλεψαν ἀπὸ τὴν Πίστη του. Ἄλλωστε τὸ ὄνομά του στὰ Ἑλληνικὰ σημαίνει ΕΥ-ΣΤΑΘΙΟΣ, δηλ καλὰ σταθερὸς καὶ αὐτὸ τὸ ἀπέδειξε σὲ ὅλη τὴν βιωτὴ του προασπίζοντας τὸ Δόγμα τῆς ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ μὲ τοὺς Ἅγιους Θεοφόρους καὶ Οἰκουμενικοὺς Πατέρες καθιερώνοντας μάλιστα τὴν ἀνάγκη σύγκλισης Οἰκουμενικῶν Συνόδων, ὅταν διακινδύνευε τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας ἀπὸ τοὺς "βαρεῖς λύκους" τῶν αἱρέσεων.
Εἶναι δυνατὸν καὶ ἐμεῖς σὰν παιδιὰ τῆς γνήσιας Ρωμηοσύνης τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου νὰ περάσουμε καλὰ στὰ χέρια τῆς σημερινῆς Παναίρεσης τῶν νεοποχιτῶν ποὺ ζήλεψε τὴν Νέα Ρώμη καὶ στὴν θέση τῆς βάλθηκε νὰ φτιάξει τὴν Νέα Ἐποχὴ διασαλεύοντας τὰ θεμέλια του ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ μὲ ἑκατόμβες Ἀθώων θυμάτων!!
Ὅλες οἱ σημερινὲς κρίσεις ξεκινοῦν ἀπὸ τὴν διαφημιζόμενη  Παναίρεση τῆς Νέας Ἐποχῆς καὶ ὅλες οἱ λύσεις θὰ δοθοῦν ὅταν ξεφτίσει τὸ πνευματικό της ὑπόβαθρο γιατί ἀδυνατεῖ νὰ δώσει καθαρὲς ἀπαντήσεις στὴν χειμαζόμενη ἀνθρωπότητα τῶν καιρῶν μας.
Νὰ λοιπὸν γιατί ὁ Μέγας Κωνσταντῖνος σήμερα εἶναι τόσο ἐπίκαιρος περισσότερο ἀπὸ κάθε ἄλλη φορᾶ !!!
Σὲ νησὶ τοῦ Αἰγαίου ἕνας Γέροντας πρὶν πολλὰ χρόνια θὰ συλλειτουργοῦσε τὴν ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καὶ Ἑλένης μὲ ἀνώτερο ἐκκλησιαστικὸ παράγοντα γνωστὸ γιὰ τὶς οἰκουμενιστικὲς θέσεις του ποὺ ἐκεῖνα τὰ χρόνια οἱ ἀπόψεις αὐτὲς γενικότερα δὲν εἶχαν τόσο διασαφηνισθεῖ στὸ ἐκκλησιαστικὸ πλήρωμα. Ἀποβραδὶς εὐπρεπίζοντας τὸν Ἱερὸ Ναὸ διαπίστωσε ὅτι κάποιοι ἀθεόφοβοι εἴχαν "κατουρήσει" τὰ λευκὰ μάρμαρα τοῦ Πρόναου ἐν ἀγνοία του. Ἡ μυρωδιὰ ἦταν ἀνυπόφορη ἀλλὰ καὶ τὰ στίγματα τῆς δυσχρωμίας δὲν ἔφευγαν μὲ τίποτε ἀπὸ τὰ πεντελικὸ λιθόστρωτο παρ΄ ὅλες τὶς φιλότιμες προσπάθειές του. Ἔτσι τὸ βράδυ κοιμήθηκε στενοχωρημένος. Ξημερώματα μεταξὺ ὕπνου καὶ ξύπνιου παρουσιάσθηκε ἔμπροσθέν του ἕνας Ρωμαῖος Στρατιωτικὸς μὲ τὴν μορφὴ τοῦ  Ἁγίου Κωνσταντίνου σὲ εἰκόνα ποὺ εἶχαν μέσα στὸν Ἱερὸ Ναὸ καὶ τοῦ εἶπε ὁλοζώντανα "ἂν τελικὰ συλλειτουργοῦσες μὲ αὐτὸν θὰ ἐπέτρεπα νὰ βρωμίσουν καὶ τὰ μάρμαρα τοῦ κυρίως Ναού". Ὁ Γέροντας σηκώθηκε ἀνήσυχος , δὲν ἤξερε τί νὰ κάνει. Τὸ ξημέρωμα τὸν βρῆκε μπροστὰ στὴν εἰκόνα τοῦ Ἁγίου Κωνσταντίνου νὰ προσεύχεται ἱκετευτικά. Ξεκίνησε μὲ βαριὰ καρδιὰ τὸν Ὄρθρο ἀλλὰ ὁ ἀρχιμανδρίτης δὲν φαινόταν ἀκόμα. Ἕνα παπαδάκι τοῦ ἔφερε τὴν εἴδηση, ὁ ἱερέας ποὺ θὰ λειτουργοῦσε μαζί του ἀδυνατοῦσε νὰ προσέλθει γιατί ἀποβραδὶς ἦταν κλινήρης ἀπὸ λουμπάγκο.
Ὁ Γέροντας τὰ ἑπόμενα χρόνια ὅταν τοῦ ἄνοιγαν συζήτηση γιὰ τὰ οἰκουμενιστικὰ ἀνοίγματα κάποιων ἔφερνε τὸ περιστατικὸ ποὺ ἔζησε μὲ τὸν Μεγάλο Κωνσταντῖνο καὶ τὰ κατουρημένα μάρμαρα.
 ΜΕΤΑ ΤΙΜΗΣ
ΔΡ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΑΡΔΑΚΑΣ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...