Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Μαρτίου 09, 2013

Κυριακή της Απόκρεω: Ο Χριστός επανέρχεται... π. Στυλιανός Μακρής




 φοβερ μέρα Κυρίου,  δεύτερη Παρουσία Του, θ εναι, πως κούσαμε στ σημεριν εαγγελικ νάγνωσμα, μέρα κρίσεως, π τν ποία κανες δν πρόκειται ν ξαιρεθ. «Πυρ» θ δοκιμαστον τ σύμπαντα· μέσα στ φωτιτς δόξας το Θεο  ρατ κα όρατη κτίση θ δοκιμάσ τν ντοχή της. κκλησία μς προειδοποιε κα μς καλε σ προετοιμασία, κατάλληλη ν μς κρατήσ ζωντανος κείνη τν ελογημένη ρα· γιατ κείνη  ρα θ ρθξαφνικά, προειδοποίητα, πως  κλέφτης τ νύχτα, κα θ σημάν τ τέλος τςστορίας κα το κόσμου, πως τν γνωρίζουμε.

 Χριστς πανέρχεται. σο κι ν κάποιοι μφισβητον τν ρχομό Του γιδεύτερη φορά, σο κι ν ρισμένοι χριστιανοί, εχόμενοι τυπικ μ τ στόμα τ«λθέτω  Βασιλεία Σου», τρέμουν στν δέα τς πανόδου Του,  Χριστός μας,δελφοί μου, δν θ διαψεύσ τν αυτό Του. Θ ρθ μ κάθε μεγαλοπρέπεια, μτν δόξα τς θεανθρωπότητός Του, γι ν θέσ ριστικ τέρμα στν μαρτία κα τν θάνατο. Θ ρθ ς κριτήριο, βάσει το ποίου θ σταθ κρινόμενος κάθε νθρωπος.
Τν ποκαλομε κριτή δικαιότατο, διότι  κρίση Του εναι δίκαιη, γιατ«καθς κούει κρίνει», δηλαδ συμπεραίνει σύμφωνα μ ατ πο κπέμπει καρδιά μας. ν  καρδιά μας κπέμπ πονηρία,  Χριστς κρίνει πς εμαστε πονηροί· ν κπέμπ λεος, κρίνει πς εμαστε λεήμονες· ν κπέμπσαρκολατρία, κρίνει πς δν χουμε θέση στν καινούριο κόσμο τνγιασμένων σωμάτων· ν κμπέμπ ταπείνωση, κρίνει πς μοιάζουμε κα σΑτν κα στος γίους Του.
 Χριστς δν θ ρθ ς δικαστής· θ ρθ κα πάλι ς Σωτήρας, γι νσώσ τν κτίση κα ν τν καλέσ στν πόλαυση τς παρουσίας Του, στνναφαίρετη χαρ το φωτός Του, στν ληθιν κα αώνια ετυχία τς γάπης Του. Εναι πάντοτε γαθοποιός, πάντοτε εεργέτης, μως τς εεργεσίες κα τγαθά Του δν τ ναγνωρίζουν κα δν τ ποδέχονται λοι. Ο μετανόητοι, δαίμονες κα νθρωποι, σοι Τν πέῤῥιψαν κα κατεφρόνησαν τ σωτήρια διδάγματά Του, θ ζήσουν κα ατο μέσα στ φς τς δόξας Του, πως κα οδίκαιοι, λλ δν θ πολαμβάνουν ατ τ φς, πειδ προτίμησαν τ σκοτάδι. Ατν τν προτίμηση κα προσωπικ πιλογ  Χριστς δν θ τν παραβιάσ, δν θ τν κυρώσσοι πέλεξαν ν ζον μακρυ π τ φς το Χριστο, θπορευθον σ ατ πο γάπησαν, στ σκότος τ ξώτερον, κε που τσκουλήκι τς συνειδήσεως εναι κοίμητο κα τ πρ τς γάπης Του διαρκς κα σβεστο. Ο δίκαιοι θ χαίρονται, γιατ μαθαν π ατν τν ζω νχαίρονται μ τν Χριστό. λλ τότε ατ  χαρά τους θ εναι λοκληρωμένη, γιατ κανες δν πρόκειται ν τος τν φαιρέσ.  
Τ εαγγελικ νάγνωσμα πο κούσαμε γίνεται συχν ντικείμενο μονόπλευρης ρμηνείας. Λένε κάποιοι πς δ δν ναφέρονται σαρκικμαρτήματα, πορνεες, μοιχεες, φόνοι κα λλα βαρι μαρτήματα, πς τάχα Χριστς δν θ κρίν τ ν πορνεύσαμε, λλ τ ν βοηθήσαμε τν συνάνθρωπο, ν Τν διακονήσαμε στ πρόσωπο το συνανθρώπου μας, τοἀῤῥώστου, το φυλακισμένου, το πεινασμένου, ν Τν γαπήσαμε «ν τέρμορφ». ς μν πλανώμεθα!  όλος τς κκλησίας κα  παρξή της στν κόσμο,  πνευματικ ζωή, τν ποία καλονται ν ζήσουν στ κέραιο οχριστιανοί, δν ξαντλονται μόνον σ ργα φιλανθρωπίας. Ατ λοκληρώνουν τν γκρατ, τν ταπεινό, τν γωνιστ τν παθν, γιατ χωρς ργα γάπης πρς τν συνάνθρωπο τ ργα γάπης πρς τν Θε χάνουν τν ξία τους.πως λόγου χάριν εναι λλειπς  σπλαχνη παρθενία, μοίως εναι λλειπς κα  εσπλαχνη πορνεία. Χρειάζεται πληρότητα  ζωή μας. Ο μονόπλευρες προσεγγίσεις τς μέλλουσας κρίσης δν μς δικαιώνουν, γιατ π τν λεγχο το πλησίον μπορε ν γλυτώσουμε, λλ π τν λεγχο το μπαθος αυτομας δν γλυτώνουμε.
 μέρα τς κρίσεως θ εναι ντως μέρα, πλημμυρισμένη μέσα στ φς τοΧριστο· λόκληρο τ εναι μας θ νοίξ διάπλατα τν σωτερική του παρξη κα θ ποκαλυφθομε μ κάθε λεπτομέρεια πως κριβς εμαστε. Τ ργα μας θ εναι μάρτυρες ζως  κατακρίσεως.  λεήμων καρδία θ εναι βάση, πάνω στν ποία θ δραιωθ τ θεον λεος. Γι’ ατ καλούμαστε στ παρν νπαναπροσδιορίσουμε τν στάση μας πέναντι στν Θεό, τν συνάνθρωπο κατν αυτό μας. ,τι κάναμε κα πως φερθήκαμε στος λλους ατ κα θπολαύσουμε. Γιατ  Κύριος μς βεβαιώνει πς «φ’ σον ποιήσατε ν τούτων τν δελφν μου τν λαχίστων, μο ποιήσατε». Κα λίμονο, ἐὰν «οκποιήσαμεν». Διότι τότε μς περιμένει  ριστικ καταδίκη κα  αώνια δυστυχία μακρυ π τν Χριστ κα τος γαπητούς Του λαχίστους δελφούς.
Γι ν χουμε «καλν πολογίαν π το φοβερο βήματος το Χριστο», ς κάνουμε να βμα ν Τν διακονήσουμε ἄῤῥωστο, ξένο, γυμνό, φυλακισμένο, πεινασμένο, στ πρόσωπο το συνανθρώπου μας. 

π. Στυλιανός Μακρής

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...