Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Μαρτίου 23, 2013

Η ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΥΨΗΛΟΥ ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΟΥ ΧΕΙΡΟΦΙΛΗΜΑ!


Ἡ προσφώνηση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τόν Πάπα Φραγκίσκο,
καί τό χειροφίλημα τοῦ Περγάμου Ζηζιούλα στόν πάπα.

Τοῦ Ἱστολογίου «ΟΡΘΡΟΣ» (orthros.eu)

.          Κατά τήν ἐνθρόνιση τοῦ νέου πάπα Φραγκίσκου, ὅπως δυστυχῶς ἦταν μᾶλλον ἀναμενόμενο, ἄν ἀναλογισθοῦμε τά πάλιν καί πολλάκις γενόμενα τῶν τελευταίων δεκαετιῶν «προσεγγίζοντας» ἰδιορρύθμως τήν Δύση, ὑπῆρξαν καί οἱ συνήθεις ἐκπλήξεις. Ξεχωρίζουν ἡ προσφώνηση τοῦ Πατριάρχη Βαρθολομαίου πρός τόν Πάπα Φραγκίσκο, καί τό χειροφίλημα τοῦ Περγάμου Ζηζιούλα (στόν πάπα).X

.          Θά ἀναφερθοῦμε ἐδῶ στά κυριότερα σημεῖα πού προβληματίζουν.

«Διαδέχεσθε εἰς τόν Θρόνον τοῦτον τόν ἄρτι ἀνδρειοφρόνως παραιτηθέντα διά λόγους ὑγείας καί κοπώσεως προκάτοχόν Σας Βενέδικτον τόν ΙϚ΄, τόν πρᾷον καί τῇ θεολογίᾳ καί τῇ ἀγάπῃ διακριθέντα».

.          Γιά μιά ἀκόμα φορά διαπιστώνουμε τήν ἐκ διαμέτρου ἀντίθετη ἄποψη γιά τό πρόσωπο τοῦ παραιτηθέντος Πάπα Βενεδίκτου (βλ. Σχετικό σχόλιο ἐδῶ). Τελικῶς ἦτο παιδεραστής ἤ πράος; Τό «θεολόγος» ὀφείλουμε νά τό ἀποκλείσουμε, διότι ἄν δεχτοῦμε αἱρεσιάρχας ὡς «πράους», σέ τί θά διαφέρει ἕνας Ὀρθόδοξος ἀπό ἕναν παπικό;

«Ἡ ἑνότης τῶν Χριστιανικῶν Ἐκκλησιῶν τυγχάνει τό πρώτιστον μέλημα ἡμῶν καί εἶναι ἀσφαλῶς μία ἐκ τῶν βασικῶν προϋποθέσεων διά τήν ἐνώπιον τῶν ὀμμάτων τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν ἀξιοπιστίαν τῆς χριστιανικῆς μαρτυρίας μας».

.          Καθαρές ἑπομένως οἱ προτεραιότητες. Ὅμως, ἀπό πλευρᾶς Ὀρθοδόξων πῶς αὐτό μπορεῖ νά ἐπιτευχθεῖ ἐκτός τῆς ἀδιαλείπτου προσευχῆς μας πρός μετάνοιαν τοῦ Πάπα; Ἡ ἀπάντηση “ἀκολουθεῖ”.

«Πρός ἐπίτευξιν αὐτῆς χρειάζεται νά συνεχισθῇ ὁ ἀρξάμενος θεολογικός διάλογος, διά νά κατανοηθῇ ἀπό κοινοῦ καί προσεγγισθῇ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως καί ἡ ἐμπειρία τῶν Ἁγίων καί ἡ κοινή, δι’ Ἀνατολήν καί Δύσιν, παράδοσις τῆς πρώτης χριστιανικῆς χιλιετίας».

.          Χρειάζεται λοιπόν «νά συνεχισθῇ ὁ ἀρξάμενος θεολογικός διάλογος». Τί ἀπέγινε ὅμως ἄραγε τό «αρετικν νθρωπον μετ μίαν κα δευτέρα νουθεσίαν παραιτο»; (Ἀποστόλου Παύλου (Τίτ. γ´, 8-15)).
.          Ἀπό ποῦ πηγάζει καί ποῦ ἀποβλέπει ἡ ἔμμονη αὐτή καί συνεχής προσπάθεια διαλόγου; Καί μπορεῖ ἄραγε νά τόν χαρακτηρίσει κανείς διάλογο; Σέ ἕναν διάλογο ἀνταλλάσσονται ἀπόψεις καί ἐπιχειρήματα. Ἄν ἡ μία πλευρά πείσει τήν ἄλλη γιά κάποια ἀπό αὐτά πρέπει νά ἀνακοινωθοῦν – στήν ὁποία περίπτωση, τί ἀκριβῶς ἔχει δεχθεῖ ὁ Πάπας ἀπό τούς Ὀρθοδόξους; Καί ἀντιστρόφως, τί ἔχει δεχθεῖ ἀκριβῶς ἡ Ὀρθοδοξία γιά τούς παπικούς;
.          Ἄν δέν ἰσχύει αὐτό, τότε συνεχίζουμε καί ἐπιμένουμε σέ ἕναν διάλογο πού ποτέ δέν πείθει κανείς-κανέναν-σέ τίποτα, ἀλλά ἀρεσκόμεθα καί οἱ δυό πλευρές νά ἀνταλλάσσουμε ἀπόψεις; Δέν νομίζω ἡ Ἱστορία νά ἀναφέρει ἕνα τέτοιο τόσο μοναδικό φαινόμενο πού ἐπί δεκαετίες νά συζητοῦν λαοί ἤ ἐκπρόσωποι «πολιτισμένα» καί νά μήν καταλήγουν πουθενά ἀλλά ὡστόσο… καί νά ἐπιδιώκουν νά ξανασυζητοῦν!

«Διά νά κατανοηθῇ ἀπό κοινοῦ καί προσεγγισθῇ ἡ ἀλήθεια τῆς πίστεως..». Ἔχουμε τήν ἀνάγκη νά κατανοήσουμε κάτι ἀπό κοινοῦ ἐμεῖς; Ἤ μᾶλλον νά κατανοήσουν αὐτοί; Δηλαδή ὑπάρχει περίπτωση καί ἐμεῖς τελικῶς οἱ Ὀρθόδοξοι νά ἔχουμε κάνει κάποια δογματικά λάθη πού θέλουν ξεκαθάρισμα; Μήπως αὐτό ἐννοεῖται ἀπό τήν ἑπόμενη πρόταση;

«Κατά τήν διάρκειαν τοῦ δισχιλιετοῦς βίου τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ, ἀλήθειαί τινες τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου παρενοήθησαν ὑπό ἐνίων χριστιανικῶν ὁμάδων, ὥστε σήμερον εἰς τά εὐρέα στρώματα τῶν χριστιανικῶν λαῶν νά ἐπικρατοῦν, ὡς μή ἔδει, ἐκκοσμικευμέναι ἀντιλήψεις».

.          Δηλαδή, ἀνήκουμε οἱ Ὀρθόδοξοι σέ ἔνιες χριστιανικές ὁμάδες πού παρανοήσαμε τό Ἱερό Εὐαγγέλιο; Σέ ποιές ὁμάδες ἀναφερόμαστε; Στούς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας; Στούς Ἁγίους μας; Στίς Οἰκουμενικές Συνόδους; Μήπως τελικῶς θά σωθοῦμε ἀπό κοινοῦ – Ἀνατολή καί Δύση – μέ τήν «μεταπατερικήν θεολογίαν»;
.           Τό «ἐκκοσμικευμέναι ἀντιλήψεις» εἶναι ἀξιοσημείωτο καί δυσνόητο. Ἡ ἐκκοσμίκευση δηλαδή εἶναι ἴσως κατάντημα τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί θά πολεμηθεῖ ἀπό τόν Πάπα πού θά μᾶς βοηθήσει νά κατανοήσουμε καλύτερα ἀπό κοινοῦ ὅ,τι ἔχουμε παρεξηγήσει μέχρι τώρα; Ἡ ἀλήθεια εἶναι ὅτι βεβαίως καί ὑπάρχει ἐκκοσμίκευση στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας ἀπό «ἔνιες ὁμάδες» (ραγε ποιές εναι ατές;) ἐδῶ θά συμφωνήσουμε … καλεῖται ὅμως ὁ Πάπας πρός βοήθειαν; Καί πότε ἄλλοτε μᾶς ἔσωσε, ὅποτε τόν παρακαλέσαμε;

.          Ὡς ἐπίλογο, ἴσως ὁ νέος Πάπας θά ἔπρεπε νά ἀκούσει τά ἑξῆς (παρενθέσεις καί ὑπογραμμίσεις δικές μας – ὄχι γιά νά προσθέσουμε “ἕν ἰῶτα” – εὐχόμαστε οἱ λόγοι νά εἶναι προφανεῖς εἰς τούς καλόν λογισμόν ἔχοντας): «οτωςχεις κα σ κρατοντας τν διδαχν τν Νικολατν μοίως, μετανόησον ον· εδ μήρχομαί σοι ταχ κα πολεμήσω μετ᾿ ατν ν τ ομφαίᾳ το στόματός μου». – ποκάλυψις ωάννου Κεφ. β΄, 15-16
· «φανερ δέ στι τ ργα τς σαρκός, τινά στι μοιχεία, πορνεία, καθαρσίασέλγεια, εδωλολατρία, φαρμακεία, χθραι, ρεις, ζλοι, θυμοίριθεαι, διχοστασίαι, αρέσεις, φθόνοι, φόνοι, μέθαι, κμοι κα τ μοια τούτοις,  προλέγω μν καθς κα προεπον, τι ο τ τοιατα πράσσοντες βασιλείαν Θεο ο κληρονομήσουσιν»πιστολή Παύλου, Πρός Γαλάτας κεφ. ε´, 19-21.

Τὸ χειροφίλημα ἐκφράζει εἴτε σεβασμὸ στὴν ΑΡΧΙΕΡΩΣΥΝΗ (-Ἱερωσύνη) ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ, ἡ ὁποία ὑπάρχει μόνον ΕΝ Τῌ ΕΚΚΛΗΣΙᾼ, εἴτε σεβασμὸ στὴν ΑΡΕΤΗ τοῦ προσώπου. 
.          Τί ἀπὸ τὰ δύο ἰσχύει ἄραγε στὴν ἀνωτέρω φωτογραφία;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...