Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν· μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσωσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν, καὶ στραφέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.

Σάββατο, Απριλίου 21, 2012

Κυριακή του Θωμά -Η σημασία των θαυμάτων


Η σημασία των θαυμάτων

Οι πρώτες ημέρες της Εκκλησίας ήταν ένδοξες και μοναδικές. Οι άγιοι Απόστολοι έκαναν πολλά και εκπληκτικά θαύματα, «σημεία και τέρατα εν τω λαώ πολλά», που επιβεβαίωναν την αλήθεια της διδασκαλίας τους και κατέπλησσαν τα πλήθη του λαού. Κι όλοι οι πιστοί με μια καρδιά μαζεύονταν στη στοά του Σολομώντος. Αλλά και οι Ιουδαίοι που δεν είχαν πιστεύσει άρχισαν να σέβονται τους πιστούς. Κανείς τους δεν είχε την τόλμη να τους περιφρονήσει. Διότι ο πολύς λαός τους τιμούσε και τους εγκωμίαζε. Καθημερινά ολοένα και περισσότερο προσελκύονταν πλήθη ανδρών και γυναικών και αύξανα τον αριθμό των πιστών. Πολλοί μάλιστα έβγαζαν τους ασθενείς από τα σπίτια τους στις πλατείες και τους έβαζαν πάνω σε κρεβάτια και φορεία έτσι, ώστε όταν θα περνούσε από εκεί ο Πέτρος, να πέσει έστω και η σκιά του σε κάποιον από τους ασθενείς για να τον θεραπεύσει. Έρχονταν μάλιστα στην Ιερουσαλήμ πλήθη και από τις γειτονικές πόλεις και έφερναν κάθε λογής αρρώστους, και δαιμονισμένους. Και όλοι τους θεραπεύονταν.
Τα θαύματα λοιπόν ήταν πολλά κι εκπληκτικά. Και δεν γίνονταν σε κάποιο απόμερο τόπο, μέσα σε κάποιο σπίτι, ή κάπου κρυφά, αλλά δημόσια, στους δρόμους και στις πλατείες. Και ο λαός είχε τη δυνατότητα να τα εξετάσει, να εξακριβώσει εάν είναι αληθινά. Και μάλιστα οι φανατισμένοι Ιουδαίοι είχαν κάθε λόγο να τα διαψεύσουν. Αλλά δεν μπορούσαν. Διότι ο κόσμος είχε πεισθεί για την αυθεντικότητά τους.
Τα θαύματα αυτά λοιπόν είχαν πολλαπλές ωφέλειες. Πρωτίστως ωφελούσαν τους ίδιους του πιστούς. Τους ενίσχυαν στην πίστη και τους ένωναν σε μια ψυχή γύρω από τους Αποστόλους. Εξύψωναν σε μέγιστο βαθμό το κύρος των Αποστόλων και τους καθιέρωναν στη συνείδηση της Εκκλησίας. Τα θαύματα αυτά ακόμη τους έδιναν θάρρος να μη φοβούνται πλέον κανέναν. Κι αυτοί που τη Μεγάλη Παρασκευή είχαν διασκορπισθεί τρομοκρατημένοι, τώρα άφοβοι συνάζονταν καθημερινά στη Στοά του Σολομώντος, μπροστά δηλαδή στους εχθρούς του Χριστού.
Τα θαύματα ακόμη ωφελούσαν και τους απίστους. Διότι πιστοποιούσαν τη θεϊκή αποστολή των μαθητών. Έτσι οι Ιουδαίοι που δεν πίστευσαν στην Ανάσταση του Κυρίου έκπληκτοι άρχισαν να βλέπουν τους πιστούς με σεβασμό. Κάποιοι από αυτούς πιο δεκτικοί άρχισαν να προβληματίζονται. Πώς γίνονται θαύματα; Με ποιου τη δύναμη; Έτσι μεγάλωσε τόσο πολύ ο αριθμός των πιστών, ώστε να μην μπορεί πλέον να μετρηθεί. Πλούσιοι και πτωχοί, άνδρες και γυναίκες, Ιουδαίοι και προσήλυτοι, ιερείς των Ιουδαίων και λαϊκοί, πρωτευουσιάνοι και χωρικοί, έτρεχαν να γίνουν χριστιανοί.

Στη φυλακή

Κυριακή του ΘωμάΑπό τη θαυμαστή όμως αυτή εξάπλωση της Εκκλησίας ενοχλήθηκαν πολύ και ο αρχιερέας των Ιουδαίων και όλοι όσοι ήταν μαζί του και ανήκαν στη θρησκευτική παράταξη των Σαδδουκαίων. Γεμάτοι φθόνο και κακία συνέλαβαν τους Αποστόλους και τους έριξαν στη φυλακή. Όμως «άγγελος Κυρίου διά της νυκτός ήνοιξε τας θύρας της φυλακής» κι αφού τους έβγαλε έξω τους είπε: Πηγαίνετε στο ναό και με θάρρος να διδάσκετε δημόσια στο λαό το κήρυγμα της νέας εν Χριστώ ζωής.
Γιατί άραγε πρώτοι απ’ όλους ξεσηκώθηκαν οι Σαδδουκαίοι; Διότι ήταν άνθρωποι υλόφρονες, που δεν μπορούσαν να δεχθούν την ανάσταση των νεκρών και τον αόρατο κόσμο, και ήταν φυσικό να εχθρεύονται τον Χριστό και το κήρυγμα των Αποστόλων για την Ανάστασή του. Διότι το κήρυγμά τους για την αιώνια ζωή, για τη μέλλουσα κρίση, τους ενοχλούσε στη συνείδηση. Αυτοί ήταν βυθισμένοι στην ύλη και στις απολαύσεις. Πώς να κατανοήσουν τα πνευματικά και τα αιώνια; Η επιτυχία των Αποστόλων και η θαυμαστή εξάπλωση του κηρύγματος της Αναστάσεως τους ερέθιζε πολύ. Η αποδοχή του κόσμου ακόμη περισσότερο. Έβλεπαν να χάνουν τον κόσμο και να τον κερδίζει το κήρυγμα της Αναστάσεως. Γι’ αυτό θέλησαν να εξευτελίσουν τους Αποστόλους στα μάτια του λαού και να τους κλείσουν το στόμα.
Ποιος όμως νίκησε τελικά; Οι Σαδδουκαίοι ή οι άγιοι Απόστολοι; Οι δυνάμεις της ύλης ή οι κήρυκες της Αναστάσεως και της αιωνιότητας; Ασφαλώς οι δεύτεροι. Διότι όσο κι αν αγωνίζονται οι δυνάμεις του σκότους να κρύψουν το φως, το φως της Αναστάσεως είναι ακατανίκητο. Ποιος απελευθέρωσε από τη φυλακή τους Αποστόλους; Άγγελος Κυρίου! Δηλαδή; Ουσιαστικά ο ίδιος ο αναστημένος Κύριος. Και επιβεβαίωνε έτσι ότι δεν είναι νεκρός αλλά «ζων εις τους αιώνας». Όπως πριν από λίγες ημέρες διέρρηξε τα δεσμά του θανάτου και ανέστη εκ του τάφου, έτσι και τώρα απελευθέρωσε τους μαθητές του και τους κάλεσε διά του αγγέλου να μη σταματήσουν ποτέ να κηρύττουν το μήνυμα της Αναστάσεως. Και το κήρυγμα αυτό δεν μπόρεσε κανείς να το αναχαιτίσει, αλλά εξαπλώθηκε σ’ όλο τον κόσμο και άλλαξε την ιστορία της ανθρωπότητας. Έτσι γίνεται πάντοτε. Οι δυνάμεις του σκότους έχουν εκ προοιμίου χαμένη τη μάχη. Όσο κι αν πολεμούν, ό,τι κι αν κάνουν. Πάντοτε θα νικά ο αναστάς Κύριος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Το «Ελληνικά και Ορθόδοξα» απεχθάνεται τις γκρίνιες τις ύβρεις και τα φραγγολεβέντικα (greeklish).
Παρακαλούμε, πριν δημοσιεύσετε το σχόλιό σας, έχετε υπόψη σας τα ακόλουθα:
1) Ο σχολιασμός και οι απόψεις είναι ελεύθερες πλην όμως να είναι κόσμιες .
2) Προτιμούμε τα ελληνικά αλλά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε και ότι γλώσσα θέλετε αρκεί το γραπτό σας να είναι τεκμηριωμένο.
3) Ο κάθε σχολιαστής οφείλει να διατηρεί ένα μόνο όνομα ή ψευδώνυμο, το οποίο αποτελεί και την ταυτότητά του σε κάθε συζήτηση.
4) Κανένα σχόλιο δεν διαγράφεται εκτός από τα spam και τα υβριστικά

  Ἕκαστον μέλος τῆς ἁγίας σου σαρκός ἀτιμίαν δι' ἡμᾶς ὑπέμεινε τὰς ἀκάνθας ἡ κεφαλή ἡ ὄψις τὰ ἐμπτύσματα αἱ σιαγόνες τὰ ῥαπίσματα τὸ στό...